கலியுக டாக்டர்க்கு அவசர அழைப்பு..

பாண்டிச்சேரி பஸ் நிலையத்தில் இருந்து அந்த கடலூர் பேருந்துகள் வெளியில் வரும் பாதையில் இருந்து, 'தெரியாத் தனமாக வந்தது தப்ப போச்சி'. உள்ளே இருந்து வெளியில் நடந்து வரும் போது தான், அந்த பஸ்கள் கொஞ்சம் நகரும், திரும்ப வெளியில் வரும். கொஞ்சம் நாம நின்னா அதுவும் நிக்கும். வெறி ஆகி, அடித்து பிடித்து வெளியில் வந்தா.... பஸ்சின் வாசலில் நிற்கும் கண்டக்டர் விசில் அடித்து, கெளம்ப சொல்லி ஊதுவார்.



என்னை, இங்கு அழைத்த என் நண்பன் கதிரை, திட்டியபடி வெளியில் வந்து, பக்கத்தில் இருக்கும் மாஸ் ஹோட்டல் அருகில் நின்றபடி, நண்பனை திரும்ப கைபேசியில் அழைத்த பொது, நேரம் மாலை 6.00 மணி.
நண்பன் வரும் வரை கொஞ்சம் நம் கதையை பேசுவோம். நான் கோவையில் இருந்து வந்துள்ளேன். என் நண்பன் தங்கையின் திருமணம். நண்பன் கதிர் என்கிற கதிரேசன் என்னோடு கோவையில் டெக்ஸ்டைல் மில்லில் மார்க்கெட்டிங் மேனேஜ் மென்ட் பிரிவில் இருக்கிறான். இருவரும் அப்பிரிவில் அதிகாரிகளாக இருக்கிறோம். நான் குமார். திருமணம் ஆனவன். 33 வயது ஆகிறது. கதிருக்கு திருமணம் ஆகி விட்டது. அவன் குடும்பத்துடன் தான் கோவையில் இருக்கிறான். எனக்கு இரு குழந்தைகள். கதிருக்கு திருமணம் ஆகி 5 வருடங்கள் ஆச்சி. இன்னும் குழந்தைகள் இல்லை. எனக்கு முன்னரே திருமணம் ஆச்சி கதிருக்கு. என் திருமணத்துக்கு முன் அடிக்கடி கதிரின் வீட்டுக்கு போவேன். என் திருமணத்துக்கு பிறகு இருமுறை கதிரின் வீட்டுக்கு போன போது கதிரின் மனைவி வள்ளிக்கும் என் மனைவி விமலாவிற்கும் மன கஷ்டம். வேற ஒன்னும் இல்லை கதிர் கொஞ்சம் வசதி. அவன் மனைவி இன்னும் கொஞ்சம் வசதி. இருவரும் பேசின போது, என் மனைவிக்கு, ' அவ எப்போதும் பீத்திக்கிரா.. அவுங்க வீட்ட பத்தி....' இப்படி ஒரு விஷயம் வந்தோன, நானும் என் நண்பன் கதிரும் நல்ல நண்பர்களாக தொடர்ந்தோமே தவிர, இருவரும் வீட்டுக்கு போவது குறைஞ்சி போச்சி. கதிரின் தங்கைக்கு நாளைக்கி இங்கு பாண்டிச்சேரியில் கல்யாணம். எனக்கு பாண்டிச்சேரி தெரியாது. முதல் முறை வருகிறேன். கோவையில் இருந்து ஓம்னி பஸ்சில் கிளம்பி வந்து சேர மாலை 6.00 மணி ஆச்சி. நாளை காலை கல்யாணம். இன்று இரவு ரிசப்சன். கதிர்,' இதோ வந்து விடுகிறேன் ,',என்று சொல்ல காத்து இருந்தேன் சாலை ஓரம். உடம்பு எல்லாம் கச கச என்று இருந்தது. பகலில் பஸ்சில் வந்தால் இப்படிதான்.

கொஞ்ச நேரத்தில் கதிர் கூப்பிட்டான். "எங்கே நிக்கிறே? "

" இங்கே தான் மாஸ் ஹோட்டல் வாசலில். நான் இன்னும் கொஞ்ச நேரத்தில் வந்துடுவேன். நீ அங்கே நிற்காதே..... கொஞ்சம் திரும்பி வந்து, சின்ன ஆட்டோ நிற்கும் பாரு, உன் வலது கை பக்கம், அங்கே மேல் ஒரு பிரிட்ஜ் இருக்கும், ரோட கிராஸ் பண்ண அதுக்கு கீழே வந்து நில்லு. ஏன்னா... நீ நிக்கிற எடத்துல உன்ன வந்து நான் கார்ல பிக் அப் பண்ண முடியாது. அங்கே வண்டி நிறுத்த விட மாட்டாங்க... சரியா.. வந்துடு....." என சொல்லி வைத்தான்.

சிறிது நேரத்தில் காரில் வந்து அருகில் நின்று சிரித்தான் கதிர். புல் சூட் போட்டு இருந்தான். கல்யாணத்தில் முக்கிய ஆள். என்னை அவனுக்கு பக்கத்தில் காரில் ஏற்றி, காரை எடுத்தான். கார் நேராக பறந்தது. எங்கும் கூட்டம். சாலைகள் எங்கும் வாகனங்கள். நேராக போய் இடது புறம் திரும்பி, அங்கு இருந்த அண்ணா சிலையை சுற்றி வந்து, கொஞ்ச நேரம் ஒரு சிக்னலில் நின்றது கார்.

கதிர், " இது தான் நேரு ஸ்ட்ரீட். இது தான் முக்கியமான இடம். " சிக்னல் விழுந்தவுடன் கிளம்பி நேராக போய், வலது புறம் திரும்பி ஒரு பெரிய ஹோட்டல் முன் கார் நின்றது. உள்ளே போன காரை ஓரமாக நிறுத்த சொன்ன செக்கயுரிட்டி..... நான் இறங்கும் முன், கதிர் இரங்கி என் பேக்கை எடுத்துகொண்டு இறங்க,

" இங்கே தான் குமார் ரூம் போட்டு இருக்கு. வா உள்ளே..... நீ கெளம்பி இரு. வா உள்ளே போகலாம்" என்று உள்ளே போக படி ஏறியபோது போது, கதிரின் கைபேசி அழைத்தது. எடுத்து பேசியபடி வந்தவன். ஹோட்டல் குரு...... வெளிச்சமாய் மின்னிக் கொண்டு இருந்தது.

" ஏய் ,, கோச்சிக்காதேபா... பய்யன் ரூம் சாவிய நான் வச்சி இருக்கேன், உடனே வரணுமாம். அம்மா கத்துறா.... சம்மந்தி வீட்டுல கோபப் படுராங்கலாம். கொஞ்சம் ரூம்முக்கு நேரா போ... போய் கெளம்பி இரு, நான் வந்து பிக் அப் பண்ணிக்கிறேன். என்ன. வேற யாரும் இல்லப்பா. உனக்கு ஏதாவது வேண்டும்னா, ரூம் சர்வீஸ்ல சொல்லிக்க... என்ன... சரியா.." என்று சொல்லியபடி அப்படியே காரில் ஏறி திருப்பினான்.

கதிர், என் கையில் அவசரமாக திணித்த அறையின் சாவியை பார்த்தேன். அறை எண் 113. நேராக வரவேற்ப்பில் போய் விவரம் கேட்டு, லிப்டில் ஏறி முதல் மாடியில் இருந்த 113 எண் அறைக்கு வாசலில் நின்றேன். வெராண்டா எங்கும் அமைதி. என்னை தவிர வேறு யாரும் அங்கு இல்லை. வெளிபக்க முழுதும் சத்தம் ஏதும் இல்லை. சாவியை கதவில் வைத்து, அறையின் சாவி எப்படி திறக்கும் என்பது தெரியாமல், இருமுறை திருவி, கதவை உள் புறமாக தள்ளியபோது, அறையின் உள்ளே இருந்து டிவி சத்தம் கேட்டது. அறை இரு பங்கு பெரியது . முன் அறையில் வரவேற்ப்பு போலவும், உள்ளே படுக்கை அறையும் இருந்தது. உள் அறையில் தான் சத்தம் வந்தது. கையில் இருந்த பேக்கை முன் அறையில் வைத்து விட்டு, உள்ளே எட்டி பார்த்தேன். உள்ளே யாரோ இருப்பது தெரிந்தது.

'பூட்டிய அறையில் யாரு ...?' என எண்ணியபடி மெதுவா நுழைந்த உள்ளே எட்டி பார்த்தேன். யாரோ ஒரு பெண் பட்டு புடவையில் படுத்து இருப்பது தெரிந்தது. அறையின் வாசலை திரும்ப திறந்து, அறை எண்னை சரிபார்த்தேன்.' ம்ம்ம் அறை எண் 113 தான். அப்புறம் என்ன....', இங்கே யாரு அது. வந்த களைப்பு மறந்து மண்டை குழம்பியது. திரும்பி கதவை விட்டவுடன், கதவு வேகமாக சாத்தி கொண்டதில் சத்தம் வந்து, உள்ளே இருக்கும் பெண் எழுந்து வெளியே வந்தாள்.

அப்போது தான் கவனித்தேன் வருவது, கதிரின் மனைவி வள்ளி. பார்த்து நிறையா நாள் ஆகி இருந்தாலும், அப்படியே இருந்தாள். வள்ளியும் குழப்பமாக, குமாரை பார்த்து, நிலைமையை சரிசெய்ய, " வாங்க..குமார், எப்போ வந்திங்க...?"

வள்ளி சமாளித்தாலும், எனக்குக்கு சுய நினைவு வரவில்லை. " ம்ம்ம் இப்போ தான் வந்தேன்...," என இழுக்க... திரும்ப, " நீங்க இங்க எப்படி...?" என கேட்டேன்.

" அதே கேள்விய தான், நானும் உங்களை கேட்குறேன். உங்களை இங்கு யாரு கொண்டு வந்து விட்டது? எப்படி உள்ளே வந்திங்க...?" கொஞ்சம் ஆச்சரியமாக கேட்டாள்.

" என்னை ..., கதிர் தான் பிக் அப் பண்ணி கொண்டு வந்து விட்டான். சாவி அவன்தான் கொடுத்தான். சாரி... தப்பா வந்துட்டேனா?"

" அது எல்லாம் இல்லை. அவரு தான் என்னை, மதியம் 3. 30 மணிக்கு கொண்டு வந்து விட்டுட்டு போனார். அங்கே கல்யாண மண்டபத்துல, எனக்கும் என் மாமியாருக்கும் ஒத்து வரல. என்ன அழ வச்சிட்டாளுக. காதிரு தான் என்னை அறைக்குள்ள இரு, வேணும்னா நானே திறந்துக்கலாம். ராத்திரி வரும்போது லேட் ஆயிடும், நான் வந்து தொறந்து வந்துக்கிறேன்னு சொல்லிட்டு போனாரு. ஆனா உங்களுக்கு 213 ரூம் ல போட்டு இருக்குறதா சொன்னாரு.... இத எப்படி கொடுத்தாரு... உங்ககிட்டே..?"

" தெரியல, ஆனா அவசரமா போனான். வாசல்ல உள்ளே என்னை கூட்டிகிட்டு வரும்போது, போன் வந்துச்சி, அப்படியே அவசரமா கோட் பக்கெட்டில் இருந்து எடுத்து சாவிய கொடுத்துட்டு போய்ட்டான். அதான் மாத்தி கொடுத்துட்டு போய்ட்டான் போல. இருங்க, கதிருக்கு போன் பண்ணி சொல்லி கூப்பிடுறேன்..." சொல்லி குமார் எடுக்க.......

வள்ளி," வேண்டாம் குமார், அவரு பிஸி, வரட்டும் பார்த்துக்கலாம். நீங்க இங்கே இருங்க. பிரெண்ட்ஸ்க்கு எல்லாம் மேலயும், பாமிலிக்கு கீழ் அறைகளிலும் ரூம் போட்டு இருந்தாரு... பரவா இல்லை குமார். நீங்க இப்போ என்ன உங்கள பிரெஷ் அப் பண்ணிக்கிடனுமா? ஓகே இங்கேயே பண்ணிக்குங்க....." என்று சொல்லியபடி வள்ளி எழுந்து உள்ளே போய், உள்ளே சில அவள் பொருட்களை சரி செய்துவிட்டு, முன் அறைக்கு வந்து," உள்ளே போங்க குமார், ஒன்னும் வெட்க படாதிங்க...., " என்று சொல்லியபடி, என் பையை எடுத்து உள்ளே வைத்து, வெளி அறைக்கு திரும்பினாள்.

நான் கொஞ்சம் சங்கோஜ பட்டாலும், வேறு வழி இன்றி என் சட்டை எல்லாவற்றையும் களைந்து விட்டு, நேரே பாத் ரூம் போய், ஹாட் வாட்டர் ஷவரில் அப்படியே அம்மணமாக நின்று உடல் அலுப்பு தீர குளித்து, அங்கே இருந்த லாட்ஜ் வெள்ளை துண்டை இடுப்பில் கட்டியபடி பாத் ரூமில் இருந்து வெளியில் வந்தேன். வெளியில் வந்த எனக்கு, கொஞ்சம் ஆச்சரியம், அங்கு வள்ளி, பெரிய கட்டிலின் ஒரு பக்கம், படுத்தபடி எதிரே இருந்த டிவி ஐ பார்த்தபடி இருந்தாள்.

" ம்ம் என்ன குளிச்சாச்சா...?" என வள்ளி சிரித்தபடி கேட்டாள்.

நான் ஒன்றும் சொல்லாமல் சிரித்தபடி.... என் பையை எடுத்து,அதில் இருந்து முதலில் உள்ளாடைகளை வேளிளே எடுத்தேன். உடன் வள்ளி.

" ஒன்னும் வெட்க படாதிங்க....இங்கேயே டிரஸ் பண்ணுங்க. "

நான் திரும்பியபடி, துண்டை விளக்கி ஜட்டியை போட்டு விட்டு, பனியனை எடுக்க திரும்பிய போதுதான் கவனித்தேன், என் முன் பக்கம் இருந்த கண்ணாடியில் வள்ளி தெரிந்தாள். அவள் எனையே பார்ப்பதை கவனித்தேன். ' அப்படினா.. நான் சுன்னியை வெளியில் எடுத்து சுருட்டி ஜட்டிக்குள் வைப்பதை பார்த்து இருப்பாளா...?' பனியனை போட்டபடி யோசித்து, பாண்ட்டை அடுத்து ஒரு காலை விட்டு அடுத்த காலை தூக்கும் போதும் கவனித்தேன், வள்ளி உற்று இன்னும் பார்ப்பது நன்றாக தெரிந்தது. ' சரி பார்த்துட்டு போகட்டும்', என்று மனதில் நினைத்தபடி திரும்பினேன்.

" என்ன செய்ய போறீங்க....?"

" கதிர் வர்றேன்னு சொல்லிட்டு போனான்.. அவன கூப்பிட்டு சொல்லணும், நான் ரெடி ஆயிட்டேன்னு...." என்று சொல்லியபடி என் பையை எடுத்து அடுக்கி வைக்க.

வள்ளி எழுந்து நேரில் இருந்த சோபாவில் உட்கார்ந்தபடி, " சொல்லுங்க.." என்றாள்.

போனில் கதிரை அழைத்தபோது, கதிர் போனை எடுக்கவே இல்லை. " என்ன கதிர் போன்னை எடுக்கல...." என்று நான் முனு முணுக்க,

வள்ளி, நிமிர்ந்து பார்த்து," அங்கே ரொம்ப பிசியா இருப்பாரு. இப்படி உட்காருங்க நீங்க.... வரட்டும், அவரு. "

எதிர் சோபாவில் பான்ட், பனியனுடன் இருக்க, போனில் கதிர் கூப்பிட்டான். " குமார், நீ இங்கு வர வேணாம்... காலையில வரலாம். நான் அங்கு வந்து உன்ன கூப்பிட்டு வர முடியாது. இங்கே ஒரே சண்டையா கெடக்கு. நீ ..வர வேணாம். உனக்கு வேண்டியது எதுன்னாலும் ரூம் சர்வீஸ்ல சொல்லி சாப்பிடு. வேற எதுக்கும் வெளியில போக வேணாம். ரெஸ்ட் எடு.சரியா..." என்று அவசரமா சொல்லி வைத்தான். நான் சொல்ல வருவதை எதையும் கதிர் காதில் வாங்கவில்ல. ஒரே பதஷ்டம்.

" கதிர் வர முடியாதம்.... என்ன பண்ண...."

வள்ளி அவனை பார்த்து சிரித்தபடி, "ம்ம் ஏன் உங்களுக்கு என்ன வேணும். அவனுக்கு எல்லாம் அவசரம் தான். எல்லாம் அவசரத்துல தான் முடிப்பான். நிதானமே கிடையாது. என்ன அங்கே சண்டயாம்மா..?"

" ஆமாம்... அங்கே ஒரே சண்டையாம். என்னை காலயில கல்யாணத்துக்கு வந்தா போதுன்னு சொல்லிட்டான்." என்று சொல்லி நான் யோசிக்க.

" ஏன் என்ன வேனும் உங்களுக்கு?" என்று வள்ளி சகஜமா பேச.

' பாண்டிச்சேரி வந்தா சரக்கு அடிக்கலாம்', என்று, என் ஆசையை எப்படி இவளிடம் சொலுவது என்று, அசடு வலிந்து உட்கார்ந்து இருந்தேன்.

" என்ன யோசனை, இங்கே சரக்கு அடிக்க நினைச்சிகிட்டு இருந்திங்களா...?" என்று, மனதில் நினைத்ததை அப்படியே வள்ளி கேட்டாள்.

" ஆமா... இங்கே எங்க எனக்கு தனி ரூம் இருந்தா, பரவா இல்லை.ம்ம் "

" ஒன்னும் கூச்சபடாதிங்க.. இங்கேயே ஆர்டர் பண்ணி சாப்பிடலாம். ம்ம் சொல்லுங்க என்னா வேண்டும் உங்களுக்கு..?" என எழுந்து, இன்டெர் கம் எடுத்து டயல் செய்தாள்.

நண்பனின் மனைவி, கொஞ்சம் யோசித்த நான், அவளை இப்போது தான் நன்றாக பார்த்தேன். வள்ளி நல்ல உயரம். நிமிர்ந்த நடை. சாரி கட்டி இருந்தாள். இடுப்பு சிறுத்து, பின்புறம் உருண்டு கச்சிதமா உயர்ந்து, கொஞ்சம் கூட தளராமல் முலைகள் இரண்டும் நட்டு கொண்டு ஜாக்கெட்டை முட்டி கொண்டு இருந்தது.

'இதனால் தான் இதற்கு ரவிக்கை முட்டி கிழங்கோ....,'

சிறிய முலைகள் என்றாலும், அளவாக இருந்தது. குனிந்த வள்ளியின் ஒரு புற முலை நன்றாக தெரிந்தது. பட்டு புடவை ஜாக்கெட்டில் பளபளத்தது. சிலிர்த்து தலையை திருப்பி கொண்டேன்.

வள்ளி, எதோ பேசிவிட்டு என்னிடம் இன்டெர் கம்மை கொடுத்து, " உங்களோட சேந்து நானும் கொஞ்சம் ரசிக்கலாம்ன்னு நெனச்சா... சொல்லுங்க குமார் , பார்க்கு கனெக்ட் கொடுத்து இருக்கு."

வாங்கி பேசி, " ம்ம் என்ன இருக்கு... ம்ம் விஸ்கி... ம்ம் சொல்லுங்க.. எப்படி புல்லு, ஆப்,இப்படி இல்லையா. இங்கே பெக் மட்டுமா..?ஓகே "

என்று விசாரித்து ஆர்டர் கொடுத்தேன்.

என்னை நன்றாக உற்று பார்த்த வள்ளி, ' நன்றாக தான் இருக்கார். அப்பா இப்படி ஒரு சுன்னியா. கெலம்பாமலே.... இவ்ளோ பெருசு வச்சி இருக்கான். என்ன வளத்துகிட்டு இருக்கானா... அவன் உயரத்துக்கு இருக்கு.... இப்படி பெருசா ஆடிகிட்டு இருக்கு.' என்று யோசித்தபடி இருப்பதாக தெரிந்தது.

நான், " ஒரு 4 பெக் சிக்னேச்சர் விஸ்கி கொடுங்க.... அப்புறம் சோடா, ஐஸ், அப்புறம் சாப்பாடு ரெஸ்டாரென்ட்க்கு சொல்லனுமா, ஓகே சீக்கிரம் கொண்டு வாங்க... " எல்லாம் எனக்கு வேண்டியதை சொல்லி வைத்தேன்.

" என்னாங்க குமார்.. எனக்கு என்ன வேணும்னு கேட்கலையே நீங்க..?" என்று சொல்லி சிரித்தாள்.

" சொல்லி இருந்தா ஆர்டர் பண்ணி இருப்பேன்ல.. நீங்க ஒண்ணுமே கேட்கல..." என்று , அவள் வியாட்டுக்கு கேட்பதாக நினனத்து, நானும் கிண்டலுக்கு கேட்க.

வள்ளி, " ம்ம் ஏன்.... நானும் சாப்பிடுவேன். எங்க அப்பாவே எங்களுக்கு வாங்கி கொடுப்பாரு. இங்க கல்யாணம் ஆகி தான் இவருகிட்டே ஒன்னும் சொல்லுறது இல்லே. அப்போ வயித்து வலிக்கு, எங்க வீட்டுல எப்போதும் விஸ்கிதான், மாசா மாசம் சாப்பிடுவோம். ரொம்ப நாள் ஆச்சா..." என சிரித்தாள்.

எனக்கு ஒன்றும் புரியவில்லை. ரெஸ்டாரென்ட் ஐ கூப்பிட்டு இருவருக்கும் இரவு சாப்பாட்டுடன், கொறிக்க விசயங்களும் ஆர்டர் செய்தேன். வள்ளி உற்சாகமாக இருந்தாள். கொஞ்ச நேரத்தில் எல்லாம் அறைக்கு எல்லாம் வந்து விட்டது. அவள் தன் புடவையை மாற்ற பாத் ரூம்முக்கு போனாள். நான் அரை கால் சட்டைக்கு மாறி உள்ளே இருந்ததை கலட்டி விட்டு பனியன் டவுசருடன் இருந்தேன்.

வெளியில் வந்த வள்ளி , " பரவா இல்லையே நீங்களும் ரெடியா ஆயிட்டிங்களா..?" என்று கேட்டபடி, நைட்டி அணித்து எதிரில் வந்து அமர்ந்தாள்.

சாப்பாட்டை எல்லாம் வள்ளியின் பக்கம் தள்ளி விட்டு, 4 பெக் கையும் என் அருகில் வைத்தபடி, ஒரு கிளாசில் சோடா விட்டு ஐஸ் போட்டு, கொஞ்சம் கொறிக்க, பார் சுண்டல் எடுத்து கொண்டு உறிஞ்ச போனேன்.

" சியர்ஸ்... ",என்று சொன்னாள் வள்ளி..

அசடு வழிந்து நான், வள்ளிக்கு 'சியர்ஸ்' சொல்லி உறிஞ்சினேன். உடனே அடுத்த கிளாஸ்சை எடுத்து, கொஞ்சம் தண்ணி ஊற்றி தனக்கு எதிரே எடுத்து வைத்து, கொஞ்சம் சிக்கன் 65 கையில் அடுத்து கடிக்க ஆரம்பித்தாள்.

இதை பார்த்த எனக்கு, ' என்னடா இது, வெளையாட்டுக்கு கேட்டான்னு நெனச்சா.. இப்படியா...' என்று நினைத்து நடப்பதை கவனிக்க முடிவெடுத்தேன்.வள்ளி விஸ்கியை கொஞ்சம் கொஞ்சமாக உறிஞ்சி குடித்து கொண்டு இருந்தாள். அதற்குள் ஒரு ரவுண்டு முடித்த நான், சாப்பாட்டில் கை வைத்து, எடுத்து திங்க ஆரம்பித்தேன்.

வள்ளி உறிஞ்ச, உறிஞ்ச கிக் ஏற ஆரம்பித்தது, தெரிந்தது. நான் கொஞ்சம் நிதானித்து, 'நடப்பதை ரசிப்போம்' என்று ஒரு ரவுண்ட்டோடு நிறுத்தி கொண்டேன். பாதி குடித்த வள்ளி பேச ஆரம்பித்தாள்," என்ன குமார் இங்க வந்து என்னடா குடிக்க முடியலேன்னு. பார்த்திங்களா. நானே உங்களுக்கு கம்பெனி குடுக்குறேன் பாருங்க. அந்த கதிர், சுத்த வேஸ்ட். பார்த்தியா சாவிய மாத்தி குடுத்துட்டு, 'உன்ன நடு ரோட்டுல நிக்க வச்சிட்டு' போய்ட்டான். ம்ம். அப்புறம் கதிர் இருக்கான்ல எல்லாத்திலையும் அவசரம். உள்ளே வந்தாலும், வருவான் முடிச்சிடுவான், போய்டுவான். ஒரு இது கெடயாது அவன் கிட்டே...."

' சரி... இவ ஏதோ பொலம்புறா ... கேட்போம், ' என்று அவளிடம் பேச்சை கொடுத்தேன். " சொல்லு வள்ளி, என்ன அச்சி உங்களுக்கு, ஏன் இன்னும் குழந்தை இல்லை.... டாக்டர் கிட்டே எல்லாம் காம்பிச்சிங்களா...?"

" அவன் இருக்கான் பாரு காதிரு, சுத்த வேஸ்ட்...., ஒண்ணுமே பண்ணாமே எப்படி டா புள்ளை பொறக்கும். அவன் சும்மா என்னோட கூதிய பார்த்தோனையே மேல தண்ணிய விட்டுட்டு போயிடுறான்..ம்ம்ம்ம் சொல்லு டா..." அரை பெக் தான் சாப்பிட்டு இருந்தாள்.

பேச்சை மாற்ற நினைத்த நான், " என்ன காலையில சண்டை இங்கே மண்டபத்துல."

" அதுவா, அதுவும் இத பத்தி தான். என் மாமி இருக்காள்ல, அவ ... சொல்லுறா, அவ மகளுக்கு நான் குழந்தை இல்லாதவ நழுங்கு வைக்க கூடாதாம்..., போடின்னு சொல்லிட்டு வந்துட்டேன். "

'என்னடா இது பேச்சை மாத்தினாலும் இதுதான் வருது. " குழந்தை உங்களுக்கு கூடிய சீக்கிரம் பொறந்துடும் கவலை படாதிங்க.." என்று ஆறுதலாக சொன்னேன்.

அதை காதில் வாங்காத மாதிரி, அது எப்படி பொறக்கும்.ம்ம்ம். ஒன்னு கேட்குறேன்.. கோவிச்சிக்க கூடாது.. சரியா..?" என்று என்னை பார்த்து கேட்க.

" சொல்லுங்க.... என்னால முடிஞ்சத நிச்சயம் செய்யிறேன்.. ம்ம் சொல்லுங்க.."

வள்ளி கையில் இருந்த ஒரு கிளாஸ் முழுவதையும் முடிச்சி கீழே வைத்து, " எனக்கு ஒரு குழந்தை வேணும்."

நான், 'என்ன இவ குழந்தை வேணும்ன்னு இப்படி இங்க உட்கார்ந்து கிட்டு கேட்குறா...' என யோசிக்க.

வள்ளி தொடர்ந்தாள்," எனக்கு ஒரு புள்ளை நீங்க கொடுகுறீங்களா...? தயவு செஞ்சி அந்த சின்ன தேவுடியாலுக்கு முன்னாடி நான் புள்ளை பெக்கணும். எனக்கு உதவி பண்ணுங்க...." என கெஞ்ச ஆரம்பித்தாள்.

எனக்கு, தர்ம சங்கடமா ஆயிடுச்சி. 'குடிச்சிட்டு கேட்குராளா..? இல்ல நெசமா..?' புரியல.

" நான் குடிச்சிட்டு கேட்கிறேன்னு நெனக்காதிங்க, நீங்க தெய்வம் மாதிரி வந்து இருக்கீங்க. உங்களுக்கு புண்ணியமா போகும். என்னோட சாபத்த போக்குங்க..., எனக்கு திடீர்ன்னு இன்னக்கி காலையில இருந்து தான் இப்படி ஒரு வெறி. குமார் என்னை தப்பா நினைக்காதிங்க." என சொல்லி குடித்தது எல்லாம் தெளிந்து இருந்து கண் கலங்கினாள்.

" நிச்சயம் உங்களுக்கு நான் உதவி செய்யிறேன். எப்படி உங்களுக்கு நான் ஹெல்ப் பண்ணுறது..."

வள்ளி தெளிவாக, " மருத்துவ ரீதியா எல்லாம் நான் காத்து இருக்க முடியாது, எனக்கு இப்பவே உள்ளே உங்க விந்த விடுங்க. கதிர்க்கு உள்ளே வந்து என் புழையில் வைத்தவுடனே, மேலே விந்து கொட்டிடுத்து. ஒரு நாள் இரவில், வசந்த் டிவி ல 12.00 மணிக்கு ஒரு டாக்டர் ப்ரோகிராம். அதில மேல வச்சி செஞ்சா, ரொம்ப நேரம் செய்யலாம், அப்படின்னு சொன்னவுடனே, நானும் மேல ஏறி செய்ய போனேன். மேல ஏறி நான் கையில புடிச்சி உள்ளே வச்சோனையே அவனுக்கு தண்ணி கொட்டிடுச்சி. என்ன பண்ண. அதான் சொல்லுறேன், என்னை நீங்க நேரடிய செஞ்சி உங்க விந்தை எனக்கு கொடுங்க. சரியா.. " ரொம்ப தெளிவா பேசினா.

'நமக்கு தண்ணி அடிச்சா புண்டை வேணும் எப்போதும் இத பயன் படுத்திக்கலாம். அதோடு புண்ணியம் வேறு. ஒரு பத்தினிக்கு நிம்மதி.' இப்படி எண்ணியபடி, கட்டில் பக்கம் போனேன். ஓக்க போகிரோம் என்றவுடனேஎன் சுன்னி தலை தூக்கி ஆடியது. டவுசரில் முட்டி கொண்டு நின்றது. இதை பார்த்த வள்ளி, நேரே எழுந்து வந்து,என் சுன்னியை கையில் டவுசரோடு சேர்த்து பிடித்தாள். உடனே நான், டவுசரை நெகிழ்த்தி கலட்டி விட்டுகட்டிலில் சாய்ந்தபடி இருந்தேன்.

" இருங்க... கொஞ்சம் வாசல் கதவ வேறு யாரும் தொறக்காத அளவுக்கு உள்ளே தாப்பா போட்டுட்டு வர்றேன்", என்று, சூத்தை ஆட்டியபடி போனாள்.

திரும்பி வந்த வள்ளி, நைட்டியை மேலாக கலட்டி விட்டு, நேரா என் இடுப்பின் பக்கம் வந்து உட்கார்ந்து கொண்டு, சுன்னியை பிடித்து உருவி விட்டாள். மேல் புறமாக உருவி, பின் மொட்டை விரித்து, பிரித்து பார்த்து ரசித்தபடி இருந்தாள்.

" என்ன ஆராய்ச்சி பண்ணிக்கிட்டு.....?" என கேட்டேன்.

" நீங்க வேற,,, கதிருக்கு இந்நேரம் எல்லாம் கொட்டி... சிந்தி, சுருங்கி போய் தூங்கி இருப்பான். தொட்டாவே கொட்டிக்கும் அவனுக்கு. இப்படி தான் இருக்கும் சுன்னிஅவனுக்கு நான் எத்தன பி எப் படத்துல பார்த்து இருக்கேன். அவன் அது எல்லாம் பார்க்க மாட்டான்."

இதை கேட்க்கும் பொது பாவமாக இருந்தது. " சரி வேணும்னா சப்பிக்குங்க... "

வள்ளி இது தான் சமயம் என்று, 'கோல் போல் நின்ற,' என் சுன்னியை தடவி விரித்து, மொட்டை நாக்கால் தடவி நக்கி, கசியும் ரசத்தை ரசித்து நக்கியபடி, அடி வரை வாயின் உள்ளே வைத்து உறிஞ்சி சப்பினாள். குமாருக்கு சொர்கத்தை நேரில் கொண்டு வந்தது. கொஞ்ச நேரத்தில் உச்சத்தை அடைந்த நான், " உங்களுக்கு தண்ணி வாயில வேணுமா..? குடிக்க போறிங்களா?" என கேட்டேன்.

" நான் இது வரை சுன்னி தண்ணியை குடிச்சி பார்த்தது இல்லை... குடிக்கவா..? அப்புறம் விந்து எப்படி எனக்கு கொடுப்பிங்க.....?" என அவளுக்கு உள்ள கவலையை அவள் கேட்டாள்.

" ம்ம் அதுவும் சரி தான். உங்க வீட்டுகாரர் போல இந்த சாமான் இருக்காது. ஒரு 3 ரவுண்ட் நிக்கும், இன்னக்கி ராத்திரி முழுக்க. அதுக்கு மேலயும் இருக்கும் பார்ப்போம். "

அதை ஆச்சிரயமாக கேட்ட வள்ளி, " அப்படியா....!!! 3 தண்ணி கொடுக்குமா..? ஓகே அப்படினா எனக்கு மொதோ தண்ணி, என் புண்டைக்கு கொடுப்போம். அப்போதான் நல்ல கொலு கொலு புல்லை பொறக்கும்." என்று சொல்லி படுக்கையில் என் அருகில் படுத்து கால்களை விரித்து இருந்தாள்.

" நல்லா சாமிய வேண்டிகிட்டு செய்யிங்க... நல்ல புள்ளையா பொறக்கணும் எனக்கு. பொன்னோ! ஆணோ!!......" என்று உண்மையிலேயே சாமியை வேண்டினாள்.

'சில விஷயங்கள், எங்கும் கொட்டி கிடக்குரப்போ, அதோட அருமை யாருக்கும் தெரியாது. அதே பொருளின் அருமை, அது இல்லாதவுங்களுக்கு தான் தொரியும்'.

கால்களுக்கு நடுவில் வந்து , என் தடித்த சுன்னியை, பிடித்து, வள்ளியின் கூதியின் நடுவில் வைத்து அழுத்தினேன். கொஞ்சம் கூட உள்ளே போகாததால், குனிந்து, அவள் கூதியை நக்கினேன். கூதியில் இப்போதுதான் தண்ணி சுரக்க ஆரம்பித்தது. அப்படியே நக்க்யபடி அவளுடைய கிளிட்டை நாக்கால் சுண்டி விட்டேன். அதுவரை அதுபோல ஒரு விஷயத்தை அறியாத வள்ளி துள்ளி எழுந்து விட்டாள்.

" என்ன குமார் பண்ணி விட்டிங்க.... ஷாக் அடிச்ச மாதிரி இருந்தது. அப்படி ஒரு சுண்டு சுண்டி இழுத்டுடிச்சி.... செமையா இருக்கு குமார்..."

நான் அவளை திரும்ப படுக்க வைத்து, உலக்கை பூழை கூதி வெடிப்பில் வைத்து அழுத்த, வள்ளி தன் சூத்தை தூக்கி கொடுத்து, பூழை முழுவதும் உள்ளே வாங்கி ரசிக்க.

வலி இருந்தாலும் பிள்ளையின் ஆவலில் ஒன்று சொல்லாமல் வள்ளி கண்ணை மூடி கிடந்தாள். மெதுவாக வெளியில் சுன்னியை இழுத்து, திரும்ப உள்ளே வைத்து ஆட்ட ஆரம்பிததேன். கொஞ்ச நேரம் சும்மா இருந்த வள்ளி, அவள் பங்கிற்கு கொஞ்சம் ரசித்து, பயந்தபடி, கால்களை விரித்து காண்பித்து கொண்டு இருந்தாள்.

நான், நல்ல வெளைஞ்ச மாடு போல இரங்கி குத்தி கூதியை கிழிக்க ஆரம்பித்தேன். வள்ளி ஒன்று சொல்லாமல் இருக்க, இருக்க என் வேகத்தை கூட்டி, என் இஷ்டபடி குத்தி, என் ஆசை தீர ரசித்து கொண்டு இருந்தேன்.

' இப்படி ஒருத்தி கூதிய கொடுத்தா யாருக்குதான் வேகம் வராது.'

அப்படியே ஆட்டி கவிழ்ந்து அவள் முலைகளை கவ்வி பிடித்து கொண்டு அழுத்தி என்னால் முடிந்தவரை உள்ளே தள்ளி, விந்தை வள்ளியின் கூதியின் உள்ளே செலுத்தினேன். முதன் முதல் ஒரு சூடான நீர் புகுந்த சந்தோசத்திலும், தனக்கு ஒரு குழந்தை உண்டாக போகின்றது, என்ற இரட்டை சந்தோசத்தில் கிறங்கி கிடந்தாள்.

எழுத நான், அடுத்த ரவுண்டு விஸ்கியை குடித்து விட்டு, வள்ளியை என் மேல் ஏற்றி அடுத்த சுற்று ஓழை முடித்து எழுந்து, தெம்பாக இருவரும் உணவு சாப்பிடு முடித்தேன்.

கொஞ்ச நேரம் கழித்து, வள்ளிக்கு, இன்னொரு ரவுண்டு விஸ்கி கொடுத்து, பேசிக்கொண்டு இருந்து, அடுத்த ரவுண்டு ஓழுக்கு தயாரானோம்.

அப்போது மணி 11.00 இருக்கும், வாசல் கதவு தட்டியது, அழைப்பு மணி அடித்தது. நான் எழுந்து அவசர பட்டு கதவை திறக்கலாம் என யோசிக்க, வள்ளி சத்தமே போடாதவ்வறு, என் வாயை பொத்தி அழைத்து வந்து படுக்கையில் கொஞ்ச நேரம் இருந்தாள். கொஞ்ச நேரத்தில் யாரும் கதவை தட்டவில்லை. போய் விட்டார்கள்.

அடுத்த ஓழுக்கு தயாராகி முடித்து விட்டு இருவரும் ஒன்றாகவே தூங்கி எழுந்தோம்.காலையில் கல்யாண மண்டபத்தில் பார்த்தபோது வள்ளியின் முகத்தில் ஒரு நிம்மதி இருந்தது. கலையில் சீக்கிரமே எழுந்து, கிளம்பி வெளியில் இருவரும் வரும் போது கதிர் எதிரே வந்து,

" என்னப்பா ஆச்சி, உன் சாவிய மாத்தி கொடுத்துட்டேன். நான் தான் கடைசியில 213 ல படுத்துகிட்டேன்,,,, " என்று சொல்ல.

' நானும் வள்ளியும் ஒண்ணா அட்ஜஸ்ட் பண்ணிகிட்டோம், உனக்காக...' அப்படின்னு சொல்ல நினைத்து, " நான் சோபால படுத்துகிட்டேன்....."

பிறகு என்ன கல்யாணம் முடிந்து, வள்ளி கோவைக்கு வந்ததில் இருந்து, தினமும் போன் செய்து, 'கலியுக டாக்டர் 'என என்னை பாராட்டி, நேரம் கிடைக்கும்போது அவளுக்கு நேரில் வைத்தியம் செய்து வருகிறேன்.

குழந்தை பிறந்தவுடன் எல்லோருக்கும் அழைப்பு உண்டு....வாழ்த்துக்கள் சொல்ல....எல்லோரும் வாருங்கள் நம்ம மச்சானின் தலைமையில்.....ஓகே.


முற்றும்......