நடுநிசி மர்மம்!

'கனத்த முலைகளைக் கசக்கிக்கொண்டே அவளிடம் கேட்டான் விக்னேஷ் 'ஏய் யாருடி ஒனக்கு மங்கையர்க்கரசின்னு பேர் வச்சது?"

''ஏன் கேக்குற?" என்றாள் மங்கையர்க்கரசி என்ற மங்கை.

"இல்லே.. டி-ஷர்ட்டும் ஜீன்சுமா அசத்துறே. உள்ளே மெல்லப்பேசும் மென்மைன்னு விளம்பரப்படுத்துற பிரா. பின்னே ஏன் கர்நாடகமா இப்படிப் பேரு ஒனக்கு. ம்?" என்று கேட்டான் விக்னேஷ்.



சட்டென்று தன் முலைகளையும், பிராவையும், டி-ஷர்ட்டையும் அவனிடமிருந்து விலக்கிக் கொக்கி/பட்டனால் மூடிய மங்கை "யோவ்.. சும்மா நமநமங்குதுன்னு பால்ஸைக் கொடுத்தா பிராக் கம்பெனியெல்லாம் நோட் பண்ணிக்கிட்டு. என்ன சொன்னே... கர்நாடகமா? சுத்தமான தமிழ்ப்பெயருய்யா... பாவி" என்றாள்.

'யார் வச்சது சொல்லு. போய் ஒரு எட்டுப் பாத்துட்டு வரணும்' என்று சதாய்ப்பதைத் தொடர்ந்தான்.

'ம்... யாரு.. எங்கப்பாதான். லூசுத்தனமா இப்படி ஒரு பேரை வச்சு என் மானத்தை வாங்கிட்டாரு" என்றாள்.

'ஓ... அவரும் லூசா' என்றான் நக்கலாக.

'யோவ்.. ஆஃபீசுக்கு ஃபோன் பண்றவன் எல்லாம் என் பேரைக் கேட்டுட்டு ஹாய் சொல்றதுக்குப் பதிலா வணக்கம் மேடம்கிறான்னு கடுப்பில இருக்கேன். நீ வேற'.

அவளின் ஜீன்சுக்கு மேலாகப் புடைத்து நின்ற குண்டிகளைத் தடவிய விக்னேஷ் 'என்ன.. இன்னிக்கு அடுத்த கட்டம் பாக்கலாமா' என்றவாறே டி-ஷர்ட்டின் கீழே கையைக் கொண்டுசென்று அவளின் மென்மையான வெதுவெதுப்பான வயிற்றைத் தடவித் தொப்புளைத் தேடினான்.

அவள் 'வேணா... வேணா... அப்புறம் சரின்னுடுவேன். வேணா...' என்றவாறே இன்னும் நெருங்கினாள் அவள்.

அவர்கள் இன்னும் முன்னேறும் முன், ஃபோன் ஒலித்தது.

சட்டென்று அவனிடம் இருந்து விலகிய அவள் ஃபோனை எடுத்து 'ஹலோ.. விக்னேஷ் டிடெக்டிவ்ஸ். மங்கை ஹியர்...' என்றாள்.

எதிர்முனையில் பரபரப்பான குரலில் 'மேடம், சார் இருக்காரா?' என்றான் ஒருவன்.

'இருங்க தர்றேன். விக்னேஷ்... ஒங்களத்தான் கேக்குறாரு' என்றவாறே ஃபோனை ரெக்கார்ட் செய்தாள்.

'எஸ். விக்னேஷ் ஹியர்' என்றான்.

'சார். என் பேரு சத்யமூர்த்தி. எக்மோரில் வீடு. கொஞ்சம் இங்கயே வர முடியுமா?' என்றான் எதிர்முனையில் அவன்.

அட்ரஸ் வாங்கிக்கொண்டு, ஹ்யுண்டாய் சாண்ட்ரோ காரில் ஏறி இருவரும் பயணிக்கையில் அவர்களைப் பற்றி சிறு அறிமுகம். விக்னேஷ் ஒரு கெமிக்கல் இஞ்ஜினியர். வயது 30. இன்னும் திருமணமாகவில்லை. இந்த 'விக்னேஷ் டிடெக்டிவ்ஸ்' என்ற துப்பறியும் நிறுவனத்தின் உரிமையாளர். அமைந்தகரையில் ஆஃபீசோடு வீடு.

மங்கையர்க்கரசி 22 வயது அண்ணாநகர் அழகுப் புயல். பி.ஏ ஆங்கில இலக்கியம் ஸ்டெல்லா மாரீஸில் படித்தவள். அவளுக்கும் மூன்று முடிச்சு இன்னும் கழுத்தில் ஏறவில்லை. வேலைக்கு ஆள் தேவைன்னு கொடுத்த ஒரே விளம்பரத்தைப் பார்த்து வந்த ஒரே அப்ளிக்கேஷன் வாயிலாக நிறுவனத்தில் நுழைந்த ஒரே ஊழியைதான் நம்ம மங்கையர்க்கரசி. அவள் உடலில் எது குறைவாக இருக்கணுமோ அது குறைவாகவும், எதெது பெரிசா இருக்கணுமோ அதெல்லாம் அநியாயத்துக்குப் பெரிதாகவும் வைத்திருப்பவள். தன் கைனடிக் ஹோண்டா ஸ்கூட்டரில் அலட்சியமாகத் தன் முலை மற்றும் இடையழகைக் காட்சிப்பொருளாக்கி அவள் 'விர்ர்'ரும்போது கவனக்குறைவால் சில பேர்களைத் தடுமாறி விழுந்து ரத்தம் சிந்த வைத்தவள். அப்படி ரத்தம் சிந்தாமல் தப்பிய மற்றவர்கள் அன்றிரவு தங்கள் வெண்ணுதிரத்தைச் சிந்துவது நிச்சயம்.

விக்னேஷ் சில பல விஷயங்களை ரகசியமாக விசாரித்துக் கொடுப்பான். உங்களுக்குப் பெண் பார்க்கிறீர்களா? அவளுக்குக் கள்ள ஓள் பழக்கம் இருக்கா என்று விசாரித்து எத்தனை சொட்டு விந்து குடித்தாள் என்பது முதற்கொண்டு ஆதியோடந்தமாக விசாரித்து ரிப்போர்ட் கொடுப்பான். சரி, உங்களுக்கு மாப்பிள்ளை பார்க்கணுமா? விக்னேஷ் கிட்ட ஒரு வார்த்தை சொல்லி விடுங்க. பொடி பீடி குடி லேடி எனச் சகல லாஹிரி வஸ்துவுடனான சிநேகங்களை அக்கக்காகப் பிரிச்சு மேய்ஞ்சு சொல்லிடுவான். யாரை நினைச்சு மாப்பிள்ளை கையடிக்கிறான்னு கூட ரிப்போர்ட் கொடுப்பது விக்னேஷின் ஹைலைட்..

விஞ்ஞான வளர்ச்சியின் தவிர்க்கமுடியாத வசதிகளால் தடம்மாறல்களும் கூடிய இந்நாளில் அவன் பிசினசில் ஓரளவுக்கு நல்ல வருமானம் கிடைத்து வந்தது. ஃப்ளாட் வாங்கிட்டான். இதோ போயிட்டிருக்கானே கார், அதுகூடச் சம்பாதிச்சு வாங்கினதுதான். மங்கையர்க்கரசிக்கும் நல்ல சம்பளம் கொடுக்கிறான்.

எக்மோர் வந்தாச்சு. பாந்தியன் சாலையை ஒட்டிய பல அடுக்கு அபார்ட்மெண்ட்டில் ஒன்றில் அழைப்பு மணியை ஒத்தியெடுக்க, உள்ளே ஒரு மின்பறவை கீச்சிட்டது. 40 வயதான சத்யமூர்த்தி நான்கு நாள் தாடியுடன் 'விக்னேஷ்?' என்றவாறே கதவைத் திறந்தார், சுற்றுமுற்றும் பார்த்து அவசரமாக அவர்களை உள்ளே அனுமதித்தபடி.

உட்கார்ந்து 'சரி. சொல்லுங்க. என்ன செய்யணும் நான்?' என்றான் விக்னேஷ்.

'சார். என் மனைவி எனக்குத் துரோகம் செய்யறாளோன்னு சந்தேகம் இருக்கு எனக்கு' என்ற சத்யமூர்த்தி 'இவங்க இங்க இருக்கும்போது நான் எப்படிச் சொல்றது' என்று மங்கையர்க்கரசியைக் காட்டித் தயங்கினார்.

'அய்யய்ய... இதெல்லாம் அதுலயே பாடமெடுக்குற அளவுக்கு எக்ஸ்பெர்ட். நீங்க கண்டின்யூ பண்ணுங்க' என்றவன் 'அய்யாவ்....' என்று அலறினான் அவள் இவன் தொடையில் கிள்ளிய வலுவான கிள்ளலில்.

'என்னாச்சு' என்றார் ச.மூர்த்தி அசுவாரசியமாய்.

'ஒண்ணுமில்ல.. கொசுக்கடி. நீங்க சொல்லுங்க' என்றான் வலித்த தொடையைத் தடவியபடி.

சத்யமூர்த்தி 'நான் ---- கம்பெனியில் நைட்ஷிப்ட்ல வேலைக்குப் போறேன். பகல் ஷிப்ட் எப்பவாவதுதான் கொடுப்பாங்க. கம்பெனி இங்கேயிருந்து 30 கிலோ மீட்டர் இருக்கும். சாயங்காலம் போனா, காலைல தான் வருவேன். கல்யாணமாகிப் பத்து வருஷம் ஆகுது. குழந்தை கிடையாது. ம்ஹூம்.. அப்படிப் பாக்காதீங்க. எங்களுக்குள்ள அந்த விஷயத்தில் எந்தக் குறையும் கிடையாது. பகல்தான் எனக்கு இரவுன்னு ஆகிட்டதால, காலையில் வந்து சாப்பிட்டுட்டு ஒரு போடு போடுவேன். மூடு இருந்தா, முக்கியமா அவ மல்லிகைப்பூ வச்சிருந்தான்னா சாயங்காலம் க்யாரண்டியா உறவு நிச்சயம்' என்று நிறுத்தினார்.

மங்கை நெளிந்தாள். அவள் ஜட்டிக்குள் கசகசத்தது. முலைகள் விரைத்தன.

ச.மூர்த்தி 'வந்ததிலேர்ந்து பேசிக்கிட்டே இருந்ததுல என்ன சாப்பிடறீங்கன்னு கேக்கவேயில்லை. சாரி. என்ன கொடுக்கட்டும். ஹாட் அல்லது கூல்?' என்றார். 'சரி.. காஃபி அல்லது கூல்ட்ரிங்ஸ்தான் கொடுப்பார்' என எண்ணி 'எதாவது கொடுங்க. எனக்கு ஹாட். இவ சூடா இருக்கா. இவளுக்குக் கூலா ஏதாவது கொடுங்க' என்றவன் மயிரிழையில் அவள் கிள்ளலில் இருந்து தப்பித்துக் கெக்கலித்தான்.

அவர் உள்ளே சென்ற இடைவெளியில் விக்னேஷ் 'ஏண்டி.. தொடையிலயா கிள்ளுவ? இரு அப்புறமா ஒன்னய 'அங்க' பல் பதியக் கடிச்சி வச்சிர்றேன். தொடையை ஒரு வாரத்துக்கு அகட்டி அகட்டி ஒன்னய நடக்க வைக்கலன்னா என்னைய....' என்று சொல்லி முடிக்குமுன் ஃபாரின் விஸ்கி, பீருடன் திரும்பினார் மூர்த்தி.

'சார்.. என்ன இந்த நேரத்துல' என்றான் விக்னேஷ்.

'ஏன்.. எடுத்துக்க மாட்டீங்களா? அவங்க எப்படி' என்றார் மூர்த்தி தயக்கமாய்.

'ம்ஹூம். அவங்க உறைதான்' என்று முடிக்குமுன் முறைத்த மங்கை பாய்ந்து பீர் பாட்டிலைக் கைப்பற்றினாள்.

ஒரு ரவுண்ட் முடிந்ததும், மூர்த்தி 'அசதிக்காகக் குடிக்க வாங்கி வச்சிருக்கேன். என் மனைவி பற்றிச் சந்தேகம் வந்ததும் டெய்லி குடிக்கிற மாதிரி ஆகிப் போச்சி. சரி, முழுசாச் சொல்லிடறேன். நான் நைட்ஷிப்ட் போனவுடன் அவ வெளியே போறா. நான் திரும்புறதுக்குள்ள அவ வந்திர்றா. சில சமயம் மேல சிகரெட் வாசனை வருது. நான் ஸ்மோக் பண்ண மாட்டேன்' என்றார்.

'இதுக்குப் போயி சந்தேகப் படுவீங்களா? சிகரெட் பழக்கம் இருக்குமோ என்னவோ?' என்றான் விக்னேஷ்.

'சரி. டூமச் தான். இருக்கலாம்னே ஒரு பேச்சுக்கு வச்சிக்குவோம். பேக்குல ரெண்டு சினிமா டிக்கெட்டு இருந்திச்சு ஒரு நாளு' என்றார் மூர்த்தி.

'இதெல்லாம் சின்ன விஷயம் சார். யாராவது ஃப்ரெண்ட் கூட இல்ல பக்கத்து வீட்டுல யார் கூடவாவது போயிருக்கலாம்ல' - இது விக்னேஷின் பதில்.

'சரி.. அப்ப அதையும் விடுங்க. அன்னிக்குப் பாக்கறேன் அவ ஹேண்ட்பேக்குல ஆணுறை பாக்கெட் இருக்கு. காசு வேற புரளுது' என்றார் கடைசிப் பந்தில் சிக்ஸர் அடித்த எக்காளத்துடன்.

அறையில் மயான அமைதி சில விநாடி.

மங்கை 'அப்போ நிச்சயம் உங்கள் சந்தேகம் நியாயமானதுதான்' என்றாள் அறையின் மௌனத்தைக் கலைத்தபடி. விக்னேஷும் தலையசைத்தான் சம்மதமாய்.

ஒரே மூச்சில் தன் விஸ்கி க்ளாசை உள்ளே சரித்த மூர்த்தி 'சரி. இப்ப என் ரெக்வஸ்ட் இதுதான். நீங்க இன்னும் ஒரு மாசம் அவள ஃபாலோ பண்ணனும். என்ன பண்றான்னு பார்த்துச் சொல்லணும். முடிஞ்சா ஆதாரத்துடன் ப்ரூவ் பண்ணுங்க. செல்ஃபோன், ஸ்டில் கேமரா, வீடியோ கேமரா எது வச்சி எடுத்தாலும் எனக்கு ஓகே. ஆனா, யாருக்கும் தெரியக் கூடாது. முக்கியமா போலீஸ் கீலீஸ்னு போய்டாதீங்க' என்றார்.

'சரி.. அவங்களையே கேக்க வேண்டியதுதானே' என்றான் விக்னேஷ்.

'நீங்க ஆதாரத்துடன் வாங்க. அத வச்சிப் பேசறேன். தேவிடியா முண்ட. அவள டைவர்ஸ் பண்ணிடறேன் கோர்ட்டுல ப்ரூவ் பண்ணி. ஒங்களத்தான் நம்பிக்கிட்டிருக்கேன். காதும் காதும் வச்ச மாதிரி முடிங்க. நீங்க எப்ப என்னோட பேசணும்னாலும் ஜஸ்ட் மிஸ்ட்கால் கொடுங்க. சமயம் கிடைக்கும்போது நான் பேசறேன்'.

'சரி. அவங்க பெயர் என்ன? என்ன வயசு? ஃபோட்டோ இருக்கா?' என்றான் விக்னேஷ்.

'ஜெயந்தி. 33 வயசாகுது கழுதைக்கு. இந்தாங்க ஃபோட்டோ. பாத்தா பச்சப் புள்ள மாதிரி இருப்பா. ஊர் மேயறா கண்டார....' என்றவர் பக்கத்தில் மங்கை இருப்பதை உணர்ந்து நிறுத்தி, ஜெயந்தியின் முழு உருவ ஃபோட்டோவை நீட்டினார்.

விக்னேஷ் ஃபோட்டோவைப் பார்த்தான். அப்படியே அசந்து நின்றான். படக்கென்று அவனிடமிருந்து ஃபோட்டோவைப் பறித்த மங்கை, ஜெயந்தியின் அழகான உதடுகளையும், அவை தாங்கிய அலட்சியச் சிரிப்பையும், பருத்த முலைகளையும், விரிந்த இடுப்பையும் கவனித்து முதலில் ரசித்தாள். உடனே பொறாமைப் பட்டாள்.

'சரி.. ஒங்க ஃபீஸ் எவ்வளவு?' என்றார் மூர்த்தி.

'வழக்கமா ஜாஸ்தியாத்தான் வாங்குவேன். நீங்க மாசச் சம்பளத்துக்காரரா இருக்கீங்க. ஐம்பதாயிரம் குடுங்க போதும். மொதல்ல இருபதாயிரம் அட்வான்ஸ்' என்றான். பெற்றுக்கொண்டான்.

கிளம்ப இருக்கையில், மங்கை காலி க்ளாஸ்களை எடுக்கையில் 'அய்ய விடும்மா. எங்க வீட்டுல வந்து நீ ஏன் வேலை செய்யறே' என்று மூர்த்தி தடுக்க,

விக்னேஷ் 'விடுங்க. இவ இன்னிக்கிச் செய்ற ஒரே உருப்படியான வேலை இதுதான்' என்றான் அவள் தன்னை முறைப்பதைப் பொருட்படுத்தாமல்.

காலி க்ளாஸ்களை அவள் கிச்சன் வாஷ் பேசினில் வைத்து விட்டுக் கையலம்பிக் கிளம்பினார்கள் 'இன்னிக்கே வேலையை ஆரம்பிக்கிறோம். ராத்திரியில் இருந்து ஃபாலோ பண்றோம். இவளும் ரொம்ப நாளா நைட் வேலை வேணும், நைட் வேலை வேணும்னு நச்சரிக்கிறா' என்றான் விக்னேஷ் தள்ளி நின்றபடி.

..........

இரவு பத்துமணிக்கெல்லாம் பாந்தியன் சாலையின் மூலையில் காரில் இருவரும். விக்னேஷ் மங்கையின் தொடைகளைத் தடவியபடி அவளின் முலைகளைத் தடவிக் கொடுத்தான்.

'ஒனக்குப் புழுக்கமாயில்லையா?' என்றவாறு கைகளை அவளுடைய ஜாக்கெட்டினுள் திணித்தான் 'என்னதான் இருந்தாலும் சேலையில் நீ செம கிக்காயிருக்கடி' என்றபடி.

'யோவ் கையையும் காலையும் வச்சிக்கிட்டுச் சும்மா இருக்க மாட்டியா? டூட்டியில் இருக்கேன் நானு. ஒரு கெட்டப்புக்காகச் சேலையில் வந்தா இப்படியா நோண்டுவ' என்று வாயால் சொன்னாலும் அவன் கை மேலும் ஆழம் பார்க்கச் சேலையை நழுவவிட்டு ஒத்தாசை செய்து கொடுத்தாள். அவன் முலையிடைவெளியில் கைகளால் ஓத்தான். பின் கையை அவளுடைய சேலைக்குள் பாவாடையை விலக்கி பேன்ட்டிக்கு முன்னேறி மழமழவென்று ஷேவ் செய்த பெண்மைமேட்டில் வைத்து அழுத்தி இன்துளைக்குள் விரலைச் செலுத்தி ரதிமேட்டில் ஒற்றி 'என்ன ஆஃப்டர் ஷேவ் லோஷன் யூஸ் பண்றே' என்ற உலகமகா சந்தேகத்தை எழுப்பினான் கையில் 'படீர்' என்று அடி வாங்கியபடி. அந்த அடியில் அவன் முழு நடுவிரலும் அவளின் சுரங்கத்துக்குள் சட்டென்று நுழைய முழுதாகத் தன் அடிப்பிளவுக்குள் வாங்கிக்கொண்டாள்.

இரவு மணி பன்னிரண்டு. அவர்கள் மேலும் இன்பத்தில் உயருமுன், அந்த அபார்ட்மெண்ட்டில் இருந்து வெளிப்பட்டாள் ஜெயந்தி. சாலையின் வெளிச்சத்தில் ஃபோட்டோவில் பார்த்ததை விட அழகாய் ஜொலித்தாள். மெல்லிய ஷிஃபான் சேலை அவளுடைய உடம்பைப் பெருமையாகத் தழுவிக்கொண்டிருக்க, அந்த அழகுரதம் ஆட்டோவை நிறுத்தி ஏறியது.

'அடங்கொக்கமக்கா.. என்னமா இருக்கா. நீ தப்பா நெனைச்சாலும் பரவாயில்ல. ஓத்தா இவள ஓக்கணும், இல்லேன்னா இவள ஓத்தவன் சுன்னிய ஊம்பணும்' என்றான் விக்னேஷ்.

'எனக்கும் அப்படித்தாண்டா ஆசை வருது' என்றாள் மங்கையர்க்கரசி விடாமல்.

'இங்கயே இரு இப்படியே. மூர்த்தி வருவான் காலையில. ஊம்பிட்டு வந்துரு. நான் அவள ஃபாலோ பண்றேன்' என்றான் உடனே அவளால் சுண்ணியில் கிள்ளப்பட்ட விக்னேஷ்.

ஜெயந்தி இவர்களைக் கவனிக்காத வண்ணம் ஆட்டோவைப் பின்தொடர்ந்தார்கள் காரில்.

நேரே அவள் போனது வலசரவாக்கம். ஒரு அட்டகாசமான அபார்ட்மெண்டில் நுழைந்து ஆட்டோவை செட்டில் செய்தாள். செக்யூரிட்டி தெரிந்தவன் போலும். ஒன்றும் கேட்காமல் அவளை உள்ளே அனுமதித்தான். 'ஏ மங்கி, ஏதாவது ஐடியா சொல்லேண்டி. நாமளும் உள்ளே போகணும்ல' என்றான் விக்னேஷ்.

'இரு வர்றேன்' என்றவாறு செக்யூரிட்டியிடம் சென்றாள். நொடியில் திரும்பினாள். 'காரை வெளியவே நிப்பாட்டு. வா என்கூட' என்றவாறு உள்ளே நுழைந்தார்கள்.

'எப்படிடீ...' என்றான் வியப்பாய். 'அது அப்படித்தான் விக்கி. அந்த அக்காதான் எங்கள வரச்சொன்னாங்கன்னேன். விட்டுட்டான். வீட்டு நம்பரும் சொல்லிட்டான். 3-C ரெண்டாவது மாடி' என்றாள்.

லிஃப்ட்டில் இருவரும் ஏறி ரெண்டாவது மாடிக்குச் சென்றார்கள். 'நீ இங்கயே இரு' என்று சைடில் பால்கனி வழியாகச் சென்று பாத்ரூம் கண்ணாடியைக் கழற்றி இறங்கி மெதுவாகப் பாத்ரூம் கதவைத் திறந்து நோட்டமிட்டான். ஹால் தெரிந்தது.

பிரபலமான அந்த நடிகர், ஆண்ட்டிகளுக்கு அலையும் நடிகர் உங்களுக்கெல்லாம் தெரிந்தவர்தான் அங்கே ட்ரவுசருடன் கையில் தங்கதிரவக் கோப்பையுடன் நின்று கொண்டு அவளை ஆரத்தழுவிக் கொண்டிருந்தார். அவருடைய புடைப்பை அவள் கடித்துக் கொண்டிருந்தாள்.

பூனைபோல் விக்னேஷ் அவர்கள் கவனிக்காமல் ஊர்ந்து மெல்ல பெட்ரூமில் உள்ள வார்ட்ரோபைத் திறந்து சற்றே இடைவெளியுடன் தான் மட்டும் பெட்டைப் பார்க்கும் வகையில் நின்று கொண்டான். செல்ஃபோனின் வீடியோ கேமராவை ஆன் செய்தான்.

சில நிமிட இடைவெளிக்குப் பிறகு இருவரும் இடுப்பில் கைபோட்டபடி உள்ளே நுழைந்தார்கள். விக்னேஷ் கேமராவை உயிர்ப்பித்தான். சேலையோடு அவளைக் கட்டிப்பிடித்த நடிகர், அவளின் எச்சிலைச் சுவைத்தார் வாயில் நாக்கை நுழைத்தபடி. போதையில் இருந்த நடிகரின் தடியை ட்ரவுசரோடு உருவிவிட்ட ஜெயந்தியின் சேலையை நடிகர்..என்ன அது கர்..நடிகன்..உருவினான். மஞ்சள் நிற ஜாக்கெட்டினுள் கருப்பு பிரா மேலும் கவர்ச்சியூட்ட அவளின் முலைக்கூம்புகள் இறுமாந்து நின்றன.

ஆவலாய் முலையை ஜாக்கெட்டோடு கவ்விப் பிசைந்த அவன் அதே சூட்டோடு பாவாடையை உருவி வீசினான். அது 'விட்டாப் போதுண்டா சாமி' என்று மூலையில் போய்க் கண்ணை மூடிக்கொண்டது. அடுத்ததாக அவன் அவளுடைய ஜாக்கெட்டின் கொக்கிகளை ஒவ்வொன்றாய் நீக்க, குத்தீட்டி போன்ற அவளுடைய முலைவடிவத்தைப் பறைசாற்றிய பிரா அவளின் அழகுக்கு மேலும் அழகு சேர்த்தது. அவன் பிராவைப் பிசைந்த வேகம் பார்த்து விக்னேஷுக்கே எழும்பியது தண்டு.

பின்னர் பிராவைக் கழற்றிய நடிகன் 'என்னமா மொலை வச்சிருக்கடீ.. இதுல பால் வந்தா நல்லா இருக்குமே' என்றவாறே முலைகளைப் பலம் கொண்ட வேகத்தில் வெறியாய்ப் பிசைந்தான். அவன் பிசைந்த விதத்தில் சப்பாத்திக்கு மாவு பிசையும் நேர்த்தியும் வலுவும் தெரிந்தது. அவள் நெளிந்தாள். வலியால் துடிப்பதுபோல் ரசித்தாள். பல்லால் முலையின் காம்புகளைக் கடித்தான். உதடுகளில் காம்புகளை ஓடவிட்டான். பின்னர், முலைகளைக் கடித்தான். சப்ப ஆரம்பித்தான். பதிலுக்கு அவளுடைய ஜட்டி நனைய ஆரம்பித்தது.

முலை-வாய்க்கலவி முடிந்ததும், ஜட்டியை இறக்கி, முழங்காலிட்டு கருமயிர் பூமியான அழகான தங்க முக்கோணத்தைச் சரணடைந்தான். இனிமேல் புண்டையையே வாழ்க்கையில் பார்க்கமுடியாது என்பதுபோல் சுவைக்க ஆரம்பித்தான். முடிகளைக் கடித்து இழுத்தான். சுருண்டாள், விம்மினாள், தத்தளித்தாள், குலுங்கினாள், ஊற்றினாள். குடித்தான், நக்கினான், முகம் முழுவதும் ஐஸ்க்ரீம் பூசிக்கொண்டதுபோல் எழுந்து அவளைப் படுக்கையில் மல்லாத்தினான் குண்டிகளைப் பற்றியபடி.

அளவாய் அமைந்த அவளுடைய புண்டை தாமரை மொட்டு போல் மேடிட்டு இருந்தது. முழங்காலிட்டு அவள் நெஞ்சில் அமர்ந்து சுன்னியை ஊம்பக்கொடுத்தான். அவள் வாசித்தாள். இவன் சுககூச்சம் தாங்காமல் கூவினான். கெட்ட வார்த்தை சொன்னான். பரம்பரையையே ஏசினான். அவள் அத்தனையையும் தன் ஊம்பலுக்குக் கிடைத்த பரிசுபோல் ரசித்தாள்.

சட்டென்று எழுந்து அவளுடைய எச்சிலால் ஊறிய தன் சுன்னியை அவளின் எழிற்புண்டைக்குள் இலகுவாக நுழைத்தான். 'வாடா.. பாத்து ரெண்டு நாளாச்சி' என்று சொல்லியபடி அவளுடைய புண்டை அவனுடைய சுன்னியைத் தழுவிக்கொண்டது. அட்ரஸ் பார்த்து அடித்தான் அவன். சக் சக் சக்கென்ற சப்தம், இரு நீர் கலந்த தோலின் சப்தம் அறையெங்கும் ஒலிக்க, விக்னேஷின் காமரா எல்லாவற்றையும் சூடாகப் பதிந்து கொண்டிருந்தது.

அவன் மகிழ-அவள் நெகிழ, அவன் குத்த-அவள் வாங்க, அவன் செலுத்த-அவள் கவ்வ, அவன் துடிக்க-அவள் வெடிக்க, அவன் ஆழம் பார்க்க-அவள் நீளம் காண, அவன் வீங்க-அவள் சுருக்க.... மொத்த சுகத்தையும் தன் சுன்னி உடலிலிருந்து கடன் வாங்கிய வேகத்தில் அவளுடைய தோற்புதருக்குள் தன்னுடைய ஆணமுதத்தைப் பீய்ச்சி அடித்து அடித்து அடித்து அடித்து ஓய்ந்தான்.

இருவரும் எழுந்து ஹாலுக்குச் செல்ல, விக்னேஷ் வந்த வழியே வெளியேறி மங்கையைக் கூப்பிட்டுக் கொண்டு காரில் பறந்தான் ஆதாரத்தோடு.

மறுநாள் காலை 6 மணிக்கெல்லாம் இருவரும் மூர்த்தியைப் பார்க்கக் கிளம்பினார்கள். மூர்த்தியின் அபார்ட்மெண்டுக்குள் அவசரமாக நுழைந்து கொண்டிருந்தாள் ஜெயந்தி. மூர்த்திக்கு மிஸ்ட் கால் கொடுத்தான் விக்னேஷ். திரும்ப அழைத்த மூர்த்தி 'கொஞ்சம் அங்கேயே வெயிட் பண்ணுங்க. இப்பத்தான் கம்பெனியில் இருந்து வந்துக்கிட்டிருக்கேன். வீட்டுல இருந்து திரும்பக் கூப்பிடறேன். எங்க மீட் பண்றதுன்னு சொல்றேன். ஏதாவது சிக்குச்சா?' என்றார் ஆர்வமாக.

'ம்' என்றான் ஒற்றைச் சொல்லில் விக்னேஷ்.

மூர்த்தி இவர்களைக் கடந்து சென்றார் கொஞ்ச நேரத்தில் கண்டுகொள்ளாமல். வீட்டை அடைந்து கதவைத் திறந்து தாளிட்ட வேகத்தில் பல் துலக்கிக் கொண்டிருந்த ஜெயந்தியைக் குண்டியைத் தழுவி, முலைகளைப் பிசைந்து 'ப்ளான் சக்சஸ்டீ என் செல்ல முலைச்சி. ஆதாரம் கையில் வருது கொஞ்ச நேரத்தில. இனிமே லட்சம் லட்சமாக் கறந்துறுவேன் அந்த நடிகன் கிட்ட. எல்லாம் உன் யோகம்டீ. வசம்மா ரெண்டு லூசு மாட்டுச்சு காமிராவில ஈசியாப் படம் பிடிச்சுக் கொடுக்க. அம்பதாயிரம் முதலீட்டுல பல லட்சம். மூர்த்தியா கொக்கா' என்றார்.

இந்த இடத்தில் கதையை முடிக்க ஆசைதான். ஆனா, இன்னும் ஒரு வரி பாக்கி இருக்கே......

காதிலிருந்து, மங்கை மூர்த்தி வீட்டு வாஷ்பேசினில் நேற்று மாட்டிய துல்லியமான மைக்கிலிருந்து ஒலிபரப்பான ஹெட்ஃபோனைக் கழற்றிய விக்னேஷ் செல்ஃபோனில் டயல் செய்தான் 1-0-0.

[முற்றும்]