எனக்கு வயது 18. நான் கல்லூரியில் முதலாமாண்டு படிக்கும் காலம் ஒரு செட்டியாரின் வீட்டில் குடியிருந்தோம். வீட்டுக்கார ஆச்சியும் செட்டியாரும் ரொம்பவும் நல்லவர்கள். நான் பரீட்சைக்கு படிப்பதற்காக இரவு நேரத்தில் நான் படிக்கும் வரை மின்விளக்கு எரிவதற்கு தடை செய்யவில்லை. நான் இரவில் படித்துவிட்டு அப்படியே தூங்கிவிடுவேன்.
அப்படியிருக்கையில் செட்டியாரின் தங்கை பக்கத்து ஊரில் இருந்து வந்தாள். அவளை முன்பு பார்த்திருக்கிறேன். ஆனால் இப்போது பார்ப்பது வேறு. அவள் கணவனை இழந்த விதவை. ஒரு மகள் உண்டு. அவளின் பெயர் காவேரி ஆச்சி. மகளின் பெயர் வள்ளிக்கண்ணு. காவேரி வெள்ளை சேலையில் தேவதை போல் இருப்பாள். வெள்ளை சட்டைக்குள் விண்ணென்று பெருத்திருக்கும் கனிகள் பார்க்க கண் கூசும். பருவத்தில் விளைந்த பலாப்பழம் போல் வந்து சேர்ந்தார்கள் என் படிப்பை கெடுக்க.
அப்படியிருக்கையில் செட்டியாரின் தங்கை பக்கத்து ஊரில் இருந்து வந்தாள். அவளை முன்பு பார்த்திருக்கிறேன். ஆனால் இப்போது பார்ப்பது வேறு. அவள் கணவனை இழந்த விதவை. ஒரு மகள் உண்டு. அவளின் பெயர் காவேரி ஆச்சி. மகளின் பெயர் வள்ளிக்கண்ணு. காவேரி வெள்ளை சேலையில் தேவதை போல் இருப்பாள். வெள்ளை சட்டைக்குள் விண்ணென்று பெருத்திருக்கும் கனிகள் பார்க்க கண் கூசும். பருவத்தில் விளைந்த பலாப்பழம் போல் வந்து சேர்ந்தார்கள் என் படிப்பை கெடுக்க.