சொல்லித் தெரிவதில்லை மன்மத கலை

ராணுவத்திற்கான ஆள் சேர்ப்பு மையத்தில் நீண்ட வரிசையில் பயம் மற்றும் படபடப்போடு இருந்த போது, எனது விவர அறிக்கை மற்றும் சான்றிதழ்களை உட்கார்ந்திருந்த அந்த ராணுவ அதிகாரி உரக்க படித்தார்.

என்ன தம்பி, உனக்கு உயரமும் சற்று குறைகிறது, எடையும் சிறிது குறைகிறது, சரி எடையையாவது எப்படியாவது சரி செய்து கொள்ளலாம், உயரம் தான் சற்று உதைக்கிறது, நீ உடம்பை தேற்றிக் கொண்டு அடுத்த முறை நடக்கும் தேர்வில் முயற்சி செய் என்று என்னிடம் சொன்ன போது, கண்கள் இருட்டிக் கொண்டு உலகமே ஒரு முறை சுற்றியது போல் இருந்தது.


எப்படியாவது ராணுவத்தில் சேர்ந்தால் போதும் என்று நினைப்போடு இருந்த நான் படிப்பில் கோட்டை விட்டது பற்றி அப்போது தான் மிகுந்த வருத்தப்பட்டேன். ஏற்கெனவே, அந்த ராணுவ அதிகாரி சொன்னது போல் உயரத்திலும், எடையிலும் சற்று குறைந்திருந்த நான்,

எடுத்த மதிப்பெண்களிலும் சற்று குறைந்திருந்த காரணத்தால் எந்த கல்லூரியிலும் இடம் கிடைக்கவில்லை என்று வருத்தப்பட்டுக் கொண்டிருந்த போது, தெய்வம் மாதிரி வந்து, என்னை தன்னுடன் அழைத்துச் சென்று, தெரிந்தவர்கள் மூலமாக பட்டினத்து கல்லூரியில் சீட் வாங்கி கொடுத்தார் என் தாய் மாமன் முருகேசன்.

என் பெற்றோர், உடன் பிறந்தவர்கள், நண்பர்கள், சொந்தகாரர்கள், தெரிந்தவர்கள், தெரியாதவர்கள் என்று அத்தனை பேரையும் பிரிந்து என் வாழ்க்கையில் முதன் முதலில், தாய் மாமனோடு பட்டினத்திற்கு கிளம்பினேன். பஸ் ஸ்டாண்டில் என் அம்மா, நான் ஏதோ போருக்கு புறப்பட்டவன் போல் என்னை கட்டி பிடித்து அழுது, ஒப்பாறி வைத்து, ஊரையே என்னைப் பார்க்கும்படி செய்து விட்டாள்.

ஒரு வழியாக, விடியல் காலையில் சென்னைப் பட்டினத்தில் நானும் மாமனும் வந்து இறங்கி, ஒரு ஆட்டோ பிடித்து, அவரது வீட்டிற்கு வந்து சேர்ந்தோம். ஆட்டோவை விட்டு இறங்கியது தான் தாமதம், என் அத்தை (என் மாமனின் மனைவி) செவ்வந்தி வந்து எங்கள் பெட்டிகளை வாங்கிக் கொண்டு, உள்ளே அழைத்துச் சென்றாள்.

வீட்டின் உள்ளே வந்து, வாப்பா பிரபு, இப்ப தான் எங்க வீட்டிற்கு வர வழி தெரிந்ததா, என்று என்னை பிடித்தபடி கேட்டாள். நான் அவளை பார்க்க கூச்சப்பட்டுக் கொண்டு, அப்படி எல்லாம் இல்லை அத்தை, என்று சொன்னபடி அவள் கையை விலக்கினேன்.

உடனே அத்தை மாமாவிடம், மாமா, இந்த பிரபுவை பார்த்தீர்களா, எப்படி வளர்ந்துவிட்டான், நம்ம கல்யாணத்தின் போது பார்த்தது என்று சொல்ல, அதெல்லாம் அப்புறம் இருக்கட்டும் புள்ளே, பிரபு பசியோடு இருக்கிறான், முதலில் அவனுக்கு காபி பலகாரம் தயார் செய் என்றார். நான் குளித்து விட்டு வந்து சாப்பிடுகிறேன் என்று சொல்லி விட்டு உடை மாற்றிக் கொண்டு, அடுப்பங்கரை தாண்டி குளியல் அறைக்கு சென்றேன்.

போகும் வழியில் அடுப்பங்கரையில் கீழே உட்கார்ந்துக் கொண்டு காய் நறுக்கிக் கொண்டிருந்த அத்தையைக் காண இயலாமல், சிரித்துக் கொண்டு செல்ல, அத்தையோ, இந்த புள்ள வெட்கத்த பாரு என்று என்னை கிண்டல் செய்தாள்.

கல்லூரியில் சேர்ந்த பிறகு, வாழ்க்கை சீராக ஓடிக்கொண்டிருந்தது. பட்டிணத்தில் புதிது என்பதாலும், கிராமத்தில் வளர்ந்தவன் என்பதாலும், எனக்குள் இருந்த தாழ்வு மனப்பான்மையால் யாருடனும் பழகாமல், கல்லூரி விட்டவுடன் வீடு வந்துவிடுவேன். என் அத்தை கூட முதலில் என்னை கிண்டல் செய்து விட்டு,

பிறகு இந்த காலத்திலும் இப்படி ஒரு பிள்ளையா என்று வருவோர் போவோரிடம் என்னைப் பற்றி பெருமையாக சொல்லிக் கொண்டிருப்பாள். ஆரம்பத்தில் கூச்சப்பட்டு ஒதுங்கி இருந்த நான், நாளடைவில் அத்தையுடன் ஜாலியாக அரட்டையடித்துக் கொண்டு இருக்கலானேன். அவர்களுடைய திருமணம் முடிந்து ஐந்து வருடங்கள் ஆகியும் இன்னும் குழந்தை குட்டி இல்லை என்பது அவர்களுக்கு மிகுந்த வருத்தம்.

மாமனின் உயிர் திரவத்தில் தேவையான எண்ணிக்கை குறைவதால், ஆயூர்வேத சிகிச்சை எடுத்தால் குணமாகும் என்று கேள்விப்பட்டதால் அந்த மருந்தை மாமனுக்கு தினமும் கொடுப்பதாகவும், ஆனால் அதை உட்கொள்ளும் போது, தண்ணியடிக்க கூடாது என்ற மருத்துவரின் அறிவுரையை மாமன் கேட்காமல் அடிக்கடி தண்ணியடிப்பதால் அந்த மருந்து வேலை செய்யவில்லை என்பதை அத்தை மிகுந்த வருத்தத்துடன் சொல்லுவார்கள்.

என் மாமன், உபயோகித்த கார்களை வாங்கி, விற்கும் தொழிலில் இருப்பதால், பெரும்பாலும் ஊர் சுற்றியபடி இருப்பார். ஆனால் ஊரில் இருந்தாலோ, இரவில் நண்பர்களோடு தண்ணியடித்து விட்டு நடுநிசியில் வீட்டில் ரவுசு பண்ணிக் கொண்டு இருப்பார். ஒரு நாள், இரவு மாமன் வந்து வீட்டில் அத்தனை கலாட்டாவும் செய்து முடித்து ஓய்ந்த போது, தண்ணீர் தாகமும், சிறுநீர் கழிக்கும் உந்துதலாலும், வேறு வழியின்றி எழுந்து,

பூனை போல் சப்தம் போடாமல், அவர்கள் அறையைக் கடந்து வீட்டின் பின் பக்கம் உள்ள அடுக்களையைத் தாண்டி உள்ள கழிவரைக்கு செல்ல நினைக்கையில், அவர்கள் அறையில் இருந்து ஒரு முனகல் சப்தம், என்ன இது, என்று யோசித்தவாறு கழிவரைக்குச் சென்று விட்டு திரும்பும் போது, மனதில் ஏற்பட்ட குறுகுறுப்பின் காரணமாகவும், அது என்ன சப்தம் என்ற ஆவல் காரணமாகவும், அவர்கள் அறைக் கதவு சரியாக சாத்தப்படாததாலும், மெல்ல கதவின் இடுக்கில் கண்ணைப் பொறுத்தி பார்த்தால்,

அறையின் உள்ளே அரையிருட்டில் தெரிந்த காட்சி என்னை நிலைகுலைய செய்து விட்டது. என் வாழ்வில், முதன் முறையாக கலவியின்பத்தை நேரில் காணும் பாக்கியத்தைப் பெற்றேன். ஆம், என் மாமனும் அத்தையும் பின்னிப் பிணைந்து கொண்டு இதழோடு இதழ் வைத்து முத்தம் கொடுத்துக் கொண்டும், நாக்கால் ஒருவர் வாயில் ஒருவர் விட்டுக் கொண்டு விளையாடிக்கொண்டு, இதழ்களை பிரிக்காமலேயே இருவரும் முழு நிர்வாணமாக மெத்தையில் இருந்தனர்.

அத்தையின் மேல் மாமன் படர்ந்துக் கொண்டு, நாக்கால் அத்தையின் உதட்டிலும் வாயிலும் விட்டு முத்தம் கொடுத்தபடி கிழே இறங்கி, ஒரு முலையில் வாயால் சப்பிக் கொண்டும், கையால் மறு முலையை பிசைந்துக் கொண்டும் இருந்தார். அதே நேரத்தில் அவர் கடப்பாறை போன்ற பூல், அத்தையின் தொடைகளை துளைத்துக் கொண்டு அவர் பெண்மையை நோக்கி முன்னேறிக்கொண்டு இருக்க, அத்தையோ விரகத்தில் தனது தொடைகளை விலக்கி காலை விரித்துக் கொண்டு மாமனிடம் ஓள் வாங்க துடித்துக் கொண்டு இன்பத்தில் முனகிக் கொண்டிருந்தார்.

இப்பொழுது மாமா முலையை கசக்கி, சுவைத்து விட்டு கீழே இறங்கி அத்தையின் தொப்புளில் நாக்கை விட்டும், விரலை விட்டும் குடைய, அத்தை கூச்சத்தில் நெளிந்தார். அடுத்து, மாமன் அத்தையின் புழையில் முகத்தை வைத்து விரல்களால் புண்டை இதழ்களை விலக்கி அவர் நாக்கை உள்ளே விட்டு அத்தையை இன்பத்தில் துடிக்க வைத்தார்.

பின்னர் நாக்கை வெளியே எடுக்காமல், அவர் உடலை திருப்பி, அவருடைய பூலை அத்தையின் வாயில் வைக்க, விரகதாபத்தில் இருந்த அத்தை, மாமனின் பூலை கையில் இறுக்க பிடித்து, அவரது வாயில் வைத்து, சிறு பிள்ளை ஐஸ் சாப்பிடுவதைப் போல் சப்பிக் கொண்டு இருந்தார்.

மாமனோ அத்தையின் கால்களை விரித்து தன் முகத்தை அவர் புண்டையில் விட்டு நாக்கால் நக்கிக் கொண்டும், விரல்களை விட்டு ஆட்டிக்கொண்டும் இருந்தார்.

இந்த காட்சியைப் பார்த்தவுடன் என் உடம்பு மின்சாரத்தை தொட்டது போல் சட்டென்று குளிர்ந்தது, அதே சமயம் என் பூல் விரைத்து, என் கையை லுங்கியின் உள்ளே விட்டு பூலை ஆட்டியபடி சப்தம் போடாமல் பார்த்துக் கொண்டிருந்ததில் எனக்கு இரு முறை விந்து வெளியேறி என் லுங்கியில் படம் வரைந்தது.

லுங்கியால் துடைத்துக் கொண்டு மறுபடி பார்க்கும் போது, மாமன் தனது நிலையை மாற்றி, அத்தையின் கால்களை விலக்கி தனது ஆயுதத்தால் அவர் பெண்மையின் உள்ளே புகுந்து வேகம் எடுத்திருந்தார்.

அத்தை இன்பத்தில் முனகிக் கொண்டு, ஒரு கையால் அவரது முலையை அவரே கசக்கிக் கொண்டு இருந்தார். சற்று நேரத்தில், மாமன், அத்தையை நாய் மாதிரி குப்புற படுக்க வைத்து பின்னால் இருந்து போட்டுக் கொண்டிருக்க, அத்தை ஆ ஆ ஆ வென்று உணர்ச்சி வேகத்தில் கத்திக் கொண்டும், இன்னும் வேகமா நல்லா உள்ளே செய்யுங்க மாமா என்று சொல்லிக் கொண்டு, மாமனின் இடிக்கேற்ப அவரது குண்டியை அசைத்துக் கொண்டு இருந்தார்.

ஒரு கட்டத்தில் மாமனின் இடி இன்னும் வேகம் எடுத்து, அத்தையின் உடலில் விந்தை பாய்ச்சி, சோர்வில் அப்படியே அத்தையை கட்டி பிடித்தபடி படுத்தார். அவ்வளவு நேரம் நானும் பூலை ஆட்டிக் கொண்டு பார்த்துக் கொண்டிருந்ததில், மூன்றாவது முறையாக விந்து வெளியேறி லுங்கியில் பீச்சியது. லுங்கியோடு பூலை சேர்த்து பிடித்தபடி என் அறைக்குள் அவசரமாக ஓடி படுத்துக் கொண்டேன்.

கண்ணை மூடினால், மீண்டும் மீண்டும் மாமனும் அத்தையும் பிறந்த மேனியாக என் முன் வித விதமாக ஓத்துக் கொண்டிருந்தனர். யாரோ என்னை தட்டி எழுப்புவதை போலிருக்க, கண்ணை பிரிக்க முடியாமல் திறந்து பார்த்தால், என் அத்தை என்னை தட்டி எழுப்பிக் கொண்டிருந்தார். வாரி சுருட்டிக் கொண்டு திடுக்கிட்டு எழுந்த போது,

என்ன பிரபு, வழக்கமாக நீ தான் எங்களுக்கு முன் எழுந்துவிடுவாய், இன்று என்னவாயிற்று, மேலுக்கு சுகமில்லையா என்று கேட்டபடி என்னை நெற்றியில் கை வைத்தார். அப்போது தான், சுய நினைவுக்கு வந்தேன். இல்லை அத்தை, அதெல்லாம் ஒன்றுமில்லை, என்று சொல்லிவிட்டு குளியலறைக்கு அவசரமாகச் சென்றேன்.

குளித்துவிட்டு, அத்தை கொடுத்த காபி, பலகாரத்தையெல்லாம் ஏனோ தானோ என்று சாப்பிட்டு விட்டு, கல்லூரிக்கு கிளம்பி சென்றேன். பஸ்ஸில் போகும் போதெல்லாம்அத்தையும் மாமனும் நடத்திய விளையாட்டு கண் முன் வந்து நின்று இம்சித்தது.

இதற்கு பிறகு, அத்தையை பார்க்கும்போதெல்லாம், என் கண் முன் அவர்கள் உடையில்லாமல் காட்சியளிப்பது போன்றே இருந்தது. சில சமயம் அத்தையே கூட, என்ன பிரபு, உன் சிந்தனையெல்லாம் எங்கிருக்கிறது, உனக்கு ஊர் ஞாபகம் வந்து விட்டது போலிருக்கு என்று என்னை கிண்டல் செய்வார்கள்.

இரவானால் என் உடம்பில் பேய் புகுந்தது போலிருக்கும், முன்பெல்லாம் சாப்பிட்டுவிட்டு அறைக்குள் சென்றால், மறுநாள் காலை தான் எழுவது வழக்கம், ஆனால் இப்போதெல்லாம், அந்த கலவியின்பத்தை பார்த்ததிலிருந்து, நடுநிசியில் முழிப்பு வந்து அவர்கள் அறையை பார்த்துவிட்டு கையடித்த பின் தான் படுக்கும் வழக்கமாகியது.

அதிலும், ஒரு கட்டத்தில் மாமன் ஊரில் இல்லையென்றாலும் அறையில் அத்தை படுத்திருக்கும் காட்சியை மட்டுமாவது பார்த்துவிட்டு, அறைக்கு வந்து கையடித்தால் தான் தூக்கமே வருகிறது. ஒரு நாள், கல்லூரிக்குச் சென்ற போது, ஸ்டிரைக் காரணமாக சீக்கிரமே வீட்டிற்கு வந்து விட்டேன்.

ஹாலில் உட்கார்ந்துக் கொண்டு டிவி பார்க்கும் சாக்கில் அத்தையை பார்த்துக் கொண்டு, மனக்கண்ணில் அவள் ஆடைகளை களைந்து அவளை அனுபவித்தபடி இருக்க, அத்தை என்னிடம் வீட்டைப் பார்த்துக் கொள்ளச் சொல்லி விட்டு குளிக்க சென்றார்கள்.

வழக்கமாக இரவானதும், மனதில் வரும் பேய், அன்று பகலில் உடம்பில் புகுந்து கண்டபடி நினைக்க வைத்தது. மெல்ல தைரியத்தை வரவழைத்துக் கொண்டு, குளியலறை அருகே சென்று கதவிடுக்கில் கண்ணை பதித்து பார்த்தால், என் அழகு அத்தை, ஒரு பதுமை போல், பிறந்த மேனியாக, குளித்துக் கொண்டிருந்தாள்.

மாமனிடம் ஓள் வாங்கிக் கொண்டிருந்த போது மங்கிய வெளிச்சத்தில் சரியாக தெரியாத அவள் அழகை, நல்ல பகல் வெளிச்சத்தில் அன்று கண்டு ரசித்தேன். எதிர்புறம் நின்றபடி குளித்துக் கொண்டிருந்த போது அவளின், எடுப்பான பின்புறங்கள் அழகாக வைக்கப்பட்ட இரண்டு குடங்கள் போலவும், அவள் உடலை திருப்பி முன் பக்கம் சோப் போடும் போது,

இளநீர் குலைகள் வீரிட்டு நிற்பது போன்ற அவளின் கொங்கைகளும், அதனூடே முடி சூடும் மகுடம் போல கருப்பு நிற வளையங்களில் நடு நாயகமாக வீற்றிருக்கும் முலைகளும், லேசாக சதைபிடிப்பான வயிறும், அழகிய வளைந்த இடுப்பும், இரண்டு வாழைத் தண்டுகளின் நடுவே இருந்த காட்டு பிரதேசங்களும் என் மனதை அவள் மேல் பைத்தியமாக்கியது.

நான் அன்றிலிருந்து, எப்பொழுதெல்லாம் வாய்ப்பு கிடைத்ததோ அன்றெல்லாம் அத்தை குளிக்க சென்றவுடன் நானும் பின்னாலே சென்று, கதவிடுக்கில் பார்த்துக் கொண்டு வழக்கம் போல் லுங்கியில் கை விட்டு, என் பூலை ஆட்டியபடி ரசித்துக் கொண்டிருந்தேன். ஒரு நாள், வழக்கம் போல், குளியலறையில் சென்று பார்த்த போது, அங்கு கதவிடுக்கில் துணியை மாட்டி வைத்திருந்தது எனக்குள் ஏமாற்றத்தையும், அதே நேரத்தில் பயத்தையும் உண்டாக்கியது.

மெல்ல வந்து ஹாலில் உட்கார்ந்துக் கொண்டு, டிவி பார்க்கலானேன். அத்தை குளித்துவிட்டு வந்த போது அவள் முகத்தை பார்க்க முடியவில்லை, அவள் என்னை முறைத்தது போலிருந்தது. மதியம் சாப்பிட்டுவிட்டு வந்த போது, அத்தை என்னிடம் வந்து, "நீ செய்வது சரியா" என்று கேட்டபோது பகீரென்றது. வாயில் இருந்து வார்த்தை வெளியே வரவில்லை.

அத்தை என்னிடம், "நீ இன்னும் சிறுவன் தான், இன்னும் வாழ்க்கையில் நிறைய சாதிக்க வேண்டும், விடா முயற்சியோடு தன்னம்பிக்கையும் வேண்டும், அப்பொழுது தான் உன் வாழ்க்கையில் ஜெயிக்க முடியும். அதை விட்டு விட்டு இந்த வயதிலேயே இப்படி தவறான செயல்களை செய்துக் கொண்டு இருக்கிறாய், நீ இப்படி செய்வது தெரிந்தால் உன் மாமன் உன்னை அடித்து வீட்டை விட்டு துரத்திவிடுவார்" என்ற போது என் கண் கலங்கியதைப் பார்த்த என் அத்தை,

மனமிறங்கி, தம்பி பிரபு, இந்த வயதில் இது சகஜம் தான், நான் யாரிடமும் சொல்ல மாட்டேன், நீ இனிமேல் இந்த தவறை செய்யாதே" என்று கூறிய போது, நான் அழ ஆரம்பித்தேன். அவள் என் கையை ஆதரவாக என் தலையை தட்டி கொடுத்து விட்டு, சென்றாள்.

அன்றிலிருந்து அத்தையை நேராக பார்க்கும் சக்தியை இழந்து, நடை பிணம் போல் இருந்ததை பார்த்த என் அத்தை ஒரு நாள் என்னிடம் வந்து, "பிரபு, தவறு செய்வது இயற்கை, அதை திருத்திக் கொள்வது தான் புத்திசாலிதனம், நீ மீண்டும் மீண்டும் அதே தவறை தான் செய்கிறாய், உன்னை கண்டிப்பது நீ நன்றாக இருக்க வேண்டும் என்று தான்,

ஆனால் நீ மனம் வருந்தி மீண்டும் தன்னம்பிக்கையிழந்து காணப்படுவது மனதிற்கு கஷ்டமாக இருக்கிறது. நீ மீண்டும் சந்தோஷமாக இருக்க வேண்டும், அதற்கு உனக்கு என்ன வேண்டும் சொல்" என்றபோது, என்னையும் அறியாமல், "உங்களை கட்டிபிடித்து ஒரே ஒரு முறையாவது போடவேண்டும்" என்றவுடன், கன்னத்தில் பளீரென்று விட்டார்கள் ஒரு அரை.

ஒரு நிமிடம் தடுமாறி, உடனே சுதாரித்து, அவர் கையை கெட்டியாக பிடித்துக் கொண்டு, "அத்தை, நீங்கள் எத்தனை முறை வேண்டுமானாலும் என்னை அடியுங்கள், ஆனால் ஒரே ஒரு முறை உங்கள் அழகான உடம்பை போட்டு தள்ள எனக்கு வாய்ப்பு கொடுங்கள்" என்ற போது, என் பாசமிகு அத்தை உடைந்து அழ ஆரம்பித்து விட்டார்கள். நான் அவர்களை எப்படி சமாதான படுத்துவதென்று தெரியாமல், அவர் கையை பிடித்துக் கொண்டு, அத்தை அழாதீர்கள், ப்ளீஸ் என்ற போது மேலும் தேம்பி அழ ஆரம்பித்தார்.

மாமனும் ஊரில் இல்லாததால் அத்தையை அதற்கு மேல் தொந்தரவு செய்ய விரும்பாமல், வீட்டிற்கு இரண்டு நாள் வராமல், கல்லூரியின் விடுதியில், எனது வகுப்பு தோழனான மதுரையைச் சேர்ந்த நண்பனுடன் தங்கிவிட்டேன்.

மறுநாள் இரவு வீட்டிற்கு வந்த போது, அத்தை என்னைப் பார்த்தவுடன் அழுது விட்டார்கள். மாமனும் ஊரில் இல்லாததால், இரவெல்லாம் நான் வருவேன் என்று எதிர்பார்த்து காத்து இருந்திருக்கிறார்கள். நான் வரவில்லை என்றவுடன் மனம் நொந்து அழுது தீர்த்திருக்கிறார்கள்.

மீண்டும் என்னை பிடித்தபடி, "பிரபு, நீ செய்வது கொஞ்சம் கூட சரியில்லை, நீ ஆசைபடுவது நியாயமும் இல்லை, நான் உன் மாமனின் சொத்து, அதை நீ விரும்புவது சரியா" என்ற போது, "நீங்கள் மாமனின் சொத்து என்பதால் தான் நான் கேட்கிறேன், எனக்கு உரிமை இல்லையா" என்றவுடன் "இனிமேல் உன்னிடம் பேசி புண்ணியம் இல்லை" என்று சொல்லி விட்டு உள்ளே சென்றார்.

இரவு சாப்பிட வைத்து விட்டு என்னை கூப்பிட்ட போது, எனக்கு பசிக்கவில்லை என்று மறுத்துவிட்டேன். அவருக்கு இன்னும் வருத்தம் அதிகமாகியது. நீ சாப்பிடாமல் இருந்தால் நான் ரொம்ப வருத்தப்படுவேன் என்று கண் கலங்க, நான் அவரிடம் "அத்தை என்னை மன்னித்து விடுங்கள்,

இனிமேல் உங்களை தொந்தரவு செய்யமாட்டேன், உங்களை பார்த்தால் தான் என் மனம் சஞ்சலப்படுகிறதென்பதால் நான் இனி என் நண்பனுடன் கல்லூரி ஹாஸ்டலிலேயே தங்கிக் கொள்கிறேன்" என்று சொன்னேன். அவர் மேலும் வருத்தப்பட்டு சாப்பிடாமல் அழுதுக் கொண்டே சென்று படுத்துக் கொண்டார்.

நடு இரவில், பசியினால் தூக்கம் வராமல் புரண்டு புரண்டு படுத்து, ஒரு கட்டத்தில் முடியாமல் அத்தையை எழுப்பலாம் என்று அத்தையின் அறைக்குச் சென்ற போது, அவர் படுத்திருந்த நிலையை பார்த்தவுடன், வயிற்று பசி அடங்கி, மனதில் பேய் புகுந்து, காம பசி எடுக்க ஆரம்பித்தது.

தைரியத்தை வரவழைத்துக் கொண்டு, அத்தையின் புடவை விலகியிருந்த வயிற்று பகுதியில் கை வைத்தேன். அத்தையின் உடம்பு சிலிர்த்தது, ஆனால் அசையவில்லை. குஷியாகி, மெல்ல கையை அவர் வயிற்றில் தடவிக் கொண்டு, அவரருகே படுத்தேன். இன்னும் அசைவற்றிருந்த அத்தையை கண்டவுடன், தைரியம் வரப்பெற்று, ஒரு கையால் அவரது முலையை ஜாக்கெட்டோடு தடவி, பிசைந்து பார்த்தேன்.

அத்தையிடம் இருந்து மெல்ல ஒரு முனகல் ஒலி கேட்டது. உள் மனம், ஆஹா பிரபு, உனக்கு இன்று கொண்டாட்டம் தான், என்று கூக்குரலிட்டது. காலால் அத்தையின் காலை தேய்த்து, மெல்ல புடவையை தூக்கி என் தொடையால் அவர் தொடையை தேய்த்தேன்.

பின்னர் கையால் அவர் தொடையை ஆசையுடன் தடவி பார்த்து, மெல்ல கையை மேலே எடுத்துச் செல்ல முற்பட்ட போது, அத்தையின் கை என் கையை தடுத்தது. உள் மனமோ, அடேய் பிரபு, அவசரப்பட்டு ஏதாவது செய்ய போய், இந்த அறிய வாய்ப்பை விட்டு விடாதே, இன்னும் சிறிது நேரம் தடவி, அத்தையை சூடேற்றி பின்னர் உன் காரியத்தை தொடங்கு, அது வரை அவசரப் படாதே என்று போதித்தது.

உடனே அத்தையின் தொடையிலிருந்து கையை எடுத்து, மீண்டும் அவரது அழகிய சதைபிடிப்பான வயிற்றில் வைத்து தடவியபடி, என் முகத்தை வயிற்றில் வைத்து அவரது தொப்புளைச் சுற்றி முத்தம் கொடுத்தேன். இன்னொரு கையால் அவர் முலையை மெல்ல கசக்கிக் கொண்டு விரலால் ஜாக்கெட்டின் உள்ளே விட்டு,

லூசாக இருந்த ஜாக்கெட்டை கொஞ்சம் கொஞ்சமாக மேலே கொண்டு சென்றேன். ஜாக்கெட்டை அவிழ்க்காமலேயே மேலே கொண்டு சென்று அவரது முலையை வெளியே எடுத்து கையால் பிசைந்தும் வாயால் நக்கி, முலைக் காம்பை பற்களால் செல்லமாக கடித்தும், முகத்தை அவரது முலையில் தேய்த்துக் கொண்டும் இருக்கையில், அத்தையின் கரங்கள் என் தலையை அனிச்சையாக வருட ஆரம்பித்தன.

இதனிடையே கால்களால் அவரது தொடையை தேய்த்துக் கொண்டே, ஒரு கையால் அவரது வயிற்றில் தடிவியபடி, அவர் வயிற்றில் இருந்த புடவை கொசுவத்தை விலக்கினேன். விலகிய புடவை கொசுவத்தில் கையை விட்டு, அவரது பாவாடை நாடாவை தேடி கண்டுபிடித்து, போட்டிருந்த முடிச்சை சுலபமாக அவிழ்த்தேன். இவற்றை செய்யும் போது, வாயாலும் நாக்காலும் அவரது முலையை நக்கிக் கொண்டே இருந்ததில் அத்தையிடம் இருந்து சன்னமான குரலில் ஒரு முனகல் மட்டும் கேட்டுக் கொண்டே இருந்தது.

அவர் இன்பத்தில் திளைக்கிறார் என்பதை தெரிந்தவுடன், மனம் சந்தோஷமாகி, திடீரென விந்து வெளிப்பட்டது. அதை அப்படியே லுங்கியால் துடைத்தெறிந்தேன்.

அதே நேரத்தில், உடைகள் விலகியிருந்தாலும், அவரது அங்கங்கள் வெளிப்பட்ட நிலையில் இருந்ததை கண்ட நான், கள்ளைக் குடித்த யானையைப் போல், பொறுமையை இழந்து, சட்டென இறங்கி அவரது அழகிய பெண்மையில் முகம் புதைத்தேன். திடீரென, தன் சுய நிலையை உணர்ந்த என் பாசமிகு அத்தை, என்னை விலக்க முயற்சிக்க, நான் இரு கரங்களால் அவரது செதுக்கிய இடுப்பில் அணைத்தபடி வலுக்கட்டாயமாக என் வாயை அவரது புண்டையில் வைத்து, முத்தத்தைக் கொடுத்தேன்.

மாமன் அன்று செய்தது போல், அவரது பெண்மையில் நாக்கால் அவர் புழையில் மூலை முடுக்கெல்லாம் விட்டு, அத்தையை கூச்சத்திலும் விரகத்திலும் நெளிய வைத்தேன். இதற்குள் என் செல்ல அத்தையின் புண்டையில் உணர்ச்சி மேலிட மதன நீர் பெருக ஆரம்பித்தது. அதை என்ன செய்வதென்று முதலில் தெரியாமல் தடுமாறி, பின்னர் அதன் ருசி பிடித்து போய், சிறிது கூட மிச்சம் வைக்காமல் நக்கினேன்.

பிறகு, வெட்கமும் தயக்கமும் முற்றிலும் விலக, அத்தையின் மேல் அரைகுறையாக இருந்த உடைகளை எடுத்து அவரை பிறந்த மேனியாக்கி, கையோடு எனது உடைகளையும் அவிழ்த்தெறிந்து என் அத்தையை கட்டித் தழுவி, உணர்ச்சியில் விம்மிய அவரது உதட்டில் ஆசை தீர முத்தம் கொடுத்தபடி அவர் மேல் படர்ந்தேன்.

அவரது பொன் நிற உடம்பில், பூப்பந்து போன்ற கொங்கைகளும், ஆலிழை போன்ற வயிறும், அதையொட்டிய வளைந்த இடுப்பு பிரதேசமும், ஆங்கில V போன்ற பெண்மையும், அதிலிருந்த முடியும், வாழைத் தண்டு போன்ற தொடைகளும், என்னை மதயானையைப் போலாக்கியது. என் பூலை அவரது புண்டையில் விட்டு மெல்ல முயற்சித்தேன்.

முதலில், பூலின் முனையிலிருந்த தோல் பின்வாங்கி, எனக்கு சிறிது வலியேற்பட்டது. ஆனாலும், என் செல்ல அத்தையை போடும் பாக்கியத்தை மனதில் நினைத்தவுடன், வலி மறந்து, சுகம் உணர்ந்து உற்சாகத்துடன் இயங்க ஆரம்பித்தேன். ஆரம்பத்தில் அசைவற்றிருந்த என் அத்தை, இப்பொழுது எனக்கு சரிசமமாக குண்டியை தூக்கி தூக்கி ஒத்துழைக்க ஆரம்பித்தார்.

இன்னும் நிறைய நேரம் செய்ய வேண்டும் என்று நினைத்தாலும், ஒரு கட்டத்தில் உணர்ச்சி மிகுதியில் என் பூல் அவர் புண்டையின் ஆழத்தில் உள்ளே சென்று விந்தை கக்கியது. பூலை வெளியே எடுக்காமல், அத்தையை கட்டி பிடித்தபடி படுத்துக்கொண்டு ஆசையுடன் முத்தம் கொடுத்தேன். சத்தியமாகச் சொல்லுகிறேன், உலகில் இதை விட வேறு சுகம் நிச்சயம் கிடையாது.

என்ன பிரபு, இப்பொழுது உன் ஆசை தீர்ந்ததா என்று என்னை கட்டி பிடித்தபடி அத்தை கேட்க, நான் இல்லை என்றபடி தலையசைக்க, என்னை செல்லமாக அத்தை தலையில் குட்ட, நான் மீண்டும் அத்தையை இறுக்க கட்டி பிடிக்க, "அடேய் பிரபு, பார்த்துடா மெதுவா, என் எலும்பெல்லாம் உடைந்து விடப் போகிறது" என்றார்.

நான், "அத்தை, இப்பொழுது தான் உங்கள் மேல் எனக்கு ஆசை இன்னும் அதிகமாகிவிட்டது, நீங்கள் ரொம்ப அழகாக இருக்கிறீர்கள், ரொம்ப பாசமாக இருக்கிறீர்கள், காலமெல்லாம் உங்களை இப்படியே கட்டி பிடித்தபடி இருந்துவிட வேண்டும் என்று ஆசையாக இருக்கிறது" என்ற போது, "ரொம்ப ஆசை தான், இதெல்லாம் உன் பெண்டாட்டியிடம் வைத்துக் கொள், இப்பொழுது பசியுடன் இருப்பாய், முதலில் போய் சாப்பிட்டு வரலாம்" என்று கூறினார்.

உடனே நான், "இல்லை அத்தை, எனக்கு அந்த பசி இப்பொழுது இல்லை, வேறு பசி தான் எடுக்கிறது" என்ற சொன்னபடி வெட்கப்பட்ட அத்தையை பார்த்து இறுக்க அணைத்து, ஒரு முத்தம் கொடுத்து மீண்டும் அடுத்த பயணத்திற்கு ஆயுத்தமானேன்.

இந்த முறை, தயக்கமேதும் இல்லாமல், அத்தையை மிகப் பொறுமையாகவும் நிதானமாகவும் தடவி, அவரையும் உணர்ச்சியேற்றி, அவரை குப்புற படுக்க வைத்து, மாமன் அன்று செய்தது போல், அத்தையை பின்னால் இருந்து ஓக்க முயற்சி செய்தேன்.

அத்தை சிரித்தபடி, "உனக்கு இதெல்லாம் எப்படியடா தெரியும்" என்று கேட்டபடி என் பூலை வாங்கி அவர் புண்டையில் சொருகிக்கொண்டார். நான் உடனே அத்தையிடம், "சொல்லித் தெரிவதில்லை மன்மத கலை" என்று என் கதையின் தலைப்பை அவரிடம் சொல்லி ஆசை தீர ஓத்து முடித்தேன்.

எல்லாம் முடிந்தவுடன் அத்தை என்னிடம், "வாழ்க்கையில் விடா முயற்சி வேண்டும் என்று சொன்னதை தவறாக எடுத்துக் கொண்டு, என்னை விடாமல் துரத்தி உன் மாமனுக்கு துரோகம் செய்ய வைத்து விட்டாயே" என்ற போது, "இல்லை அத்தை, என் மீது இவ்வளவு அன்பும், பாசமும் கொடுத்த என் செல்ல அத்தையின் வாழ்க்கையில் என் மூலமாக ஒரு குழந்தையை கொடுத்து, அதன்மூலம் என் மாமனுக்கு அப்பா என்ற ஸ்தானத்தையும் பிரதிபலனாய் கொடுக்கவே நான் இப்படி நடந்து கொண்டேன்.

தோல்விகளை மட்டுமே இதுவரை சுமந்த நான், உங்கள் அறிவுரைக்கேற்ப விடா முயற்சியோடும் தன்னம்பிக்கையோடும் நடந்து வாழ்கையில் நிச்சயம் ஜெயித்து காட்டுவேன் அத்தை, என்று சொன்னபடி இறுக்க அணைத்தேன்.

அத்தையிடம் சொன்னபடி, படிப்பின் இறுதி வருடத்தை நல்லபடியாக முடித்து, மாமனின் தொழிலில் அவருக்கு உதவியாக ஒரு அலுவலகத்தை தொடங்கி, இன்று தொழிலையும்,

அதன் மூலம் மாமனையும் வாழ்க்கையில் நல்ல நிலைக்கு கொண்டு வந்திருக்கிறேன். அதே நேரத்தில் அத்தையையும், அவரது குழந்தையையும் நன்றாக கவனித்துக் கொண்டு, வாழ்க்கையில் சந்தோஷமாக இருக்கிறேன். திருமணம் செய்து கொள்வதைப் பற்றி பேசினாலே நான் கோபப்படுகிறேன் என்று மாமனிடம் அத்தை சொன்ன போது, மாமா என்னிடம், "என்ன பிரபு, யாரையாவது காதலிக்கிறாயா, உன் மனதில் யாராவது இருந்தால் சொல், நான் உனக்காக நடத்தி வைக்கிறேன்" என்ற போது, அத்தையை பார்த்தபடி, "எனக்கு அத்தையைப் போல் ஒரு பெண்ணை கல்யாணம் செய்து வைக்க முடியுமா மாமா" என்று கேட்க, அத்தையோ வெட்கத்தோடும், பயத்தோடும் மாமனைப் பார்க்க, "அத்தையை போல் எதற்கு, பேசாமல் உன் அத்தையையே நீ கல்யாணம் செய்து கொள்,

நான் வேறு யாராவது ஒரு அழகான, சிறு வயதுள்ள குட்டியை கல்யாணம் செய்து கொள்கிறேன்" என்று மாமா சொல்ல, அத்தை அவரை செல்லமாக அடிக்க வர, எங்கள் சந்தோஷத்தில் வீடே குதூகுலமாகியது.